വരുന്നു, പൂരങ്ങള്‍

തൃശ്ശൂരില്‍നിന്നു തുടങ്ങി കോഴിക്കോട്ടെത്തുംമുമ്പ് പാലക്കാട്, മലപ്പുറം വഴിവേനലിനൊപ്പം വിരിഞ്ഞിറങ്ങുകയായി പൂരക്കാലം. പൊയ്ക്കുതിരകള്‍, തലപ്പൊക്കമുള്ള ആനകള്‍, വെടിക്കെട്ടുകള്‍... വയലുകളിലും കാവുകളിലും കുന്നിന്‍ചെരുവുകളിലും പൂരമെത്തുന്നു.

കൊയ്‌ത്തൊഴിഞ്ഞ പാടങ്ങളിലും ചെറുകാവുകളിലും പൂരങ്ങള്‍ പുറപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു. തെളിഞ്ഞ പകലും മഞ്ഞുവീഴുന്ന രാത്രിയുമായി വന്ന മകരത്തില്‍ തുടങ്ങി കൊടുംചൂടിന്റെ കുംഭത്തിലൂടെ മീനത്തിലേക്ക് കടക്കുന്ന മധ്യകേരളത്തിന്റെ പൂരക്കാലം.നാടിന് പുതിയൊരു താളവും ഭാവവും ഓരോ ഗ്രാമത്തിനുമെന്നപോലെ ഓരോ പൂരത്തിനും വേറിട്ട ഛായ, തറക്കാര്‍ക്കു പറയാന്‍ വലിയ കേമത്തങ്ങള്‍.ഇനി ഏതു നാട്ടുവഴിയിലും കേള്‍ക്കാം പട്ടയേറ്റിവരുന്ന കൊമ്പന്റെ ചങ്ങലക്കിലുക്കം. ഉച്ചമയക്കത്തില്‍നിന്ന് ഞെട്ടിയുണര്‍ത്തുന്ന ചെറുവെടിക്കെട്ടുകള്‍ മുതല്‍ രാത്രിയെ ഭേദിക്കുന്ന ഇടിമുഴക്കങ്ങള്‍ വരെ. അരങ്ങേറ്റക്കാരും പ്രമാണിമാരും അണിനിരക്കുന്ന മേളങ്ങള്‍. കൊടിയേറ്റം കഴിഞ്ഞ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ പകിട്ട്. ഉത്സവക്കമ്മിറ്റിക്കാരുടെ ചെറുസംഘങ്ങള്‍, കുലവാഴകള്‍ നാട്ടിയ നടപ്പന്തലുകള്‍.പുറത്തെന്നപോലെ അകത്തുമുണ്ട് ഒരുക്കങ്ങള്‍. വെളിച്ചെണ്ണയില്‍ ചൂടാവുന്ന പൂരപ്പലഹാരങ്ങള്‍. മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരിയിലും ചക്ക എരിശ്ശേരിയിലും കടുകു വറക്കുന്ന മണം. അറിയിക്കാതെ വരുന്ന വിരുന്നുകാരന് വിളമ്പാന്‍ പാകത്തിനു കടുമാങ്ങയും പുളിയിഞ്ചിയും. ചക്കയും മാങ്ങയും നെല്ലിക്കയും നല്കി പ്രകൃതിയും പൂരക്കാലത്ത് കലവറ നിറയ്ക്കുന്നു.കന്നിമാസത്തിലെ തിരുവില്വാമല നിറമാലയിലാണ് ഒരു വര്‍ഷത്തെ ഉത്സവകാലത്തിനു നാന്ദി കുറിക്കുന്നത്. മേളക്കാരുടെയും ആനകളുടെയും ഒരുക്കവും ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു. എന്നാല്‍, അനേകം വേലകളും ഉത്സവങ്ങളും ഏകാദശിയും തൈപ്പൂയ്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞ് മാസങ്ങള്‍ കടന്നാണ് പൂരക്കാലമെത്തിയത്. പാര്‍ക്കാടി പൂരവും ചെമ്പൂത്ര വേലയും ചീരംകുളം പൂരവും നാല്പതിലധികം ആനകളെ നിരത്തി.
തലയെടുപ്പുള്ള ആനകളും മേളക്കാരും ഒന്നിക്കുന്ന തൃശ്ശൂര്‍പൂരം...പഞ്ചവാദ്യം എന്ന മഹാ ഓര്‍ക്കസ്ട്രയുടെ മധുരവുമായി മഠത്തില്‍ വരവ്, പാണ്ടിമേളത്തിന്റെ ഇലഞ്ഞിത്തറമേളം...
മച്ചാട് മാമാങ്കം കഴിഞ്ഞ് ഒറ്റപ്പാലം ചെനക്കത്തൂര്‍ പൂരം ഫിബ്രവരി 28നാണ്. പൂരങ്ങളുടെ വള്ളുവനാടന്‍ ഭംഗി ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു. ആനകളല്ല, പൊയ്ക്കുതിരകളാണ് ഇവിടെ കാഴ്ച. ചെളി കുഴഞ്ഞ പാടത്ത് ദേശക്കാര്‍ വലിയ കുതിരകളെയും കൊണ്ട് ഓടുന്നതു കാണാം. ചെനക്കത്തൂരില്‍ ദേശക്കാര്‍ കുതിരകളെ എറിഞ്ഞുപിടിക്കുകയാണ്. അനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍ തികവോടെ കാണുന്നതാണ് ഇവിടത്തെ സമ്പ്രദായങ്ങള്‍. ഉത്സാഹവും വാശിയുമാണ് ഈ ആഘോഷങ്ങളുടെ മുഖമുദ്ര.പാലക്കാടിനോടും തൃശ്ശൂരിനോടും ഉരുമ്മിക്കിടക്കുമ്പോഴും അവയില്‍നിന്നു മാറിനില്ക്കുന്ന ഭാഷ, ആചാരങ്ങള്‍ എല്ലാം വള്ളുവനാടന്‍ ഭംഗിക്ക് കോപ്പുകൂട്ടുന്നു. ''ആനയോളം പോന്നതാണ് ഈ കുതിരകള്‍'' എന്ന് തിരുവാണിക്കാവിലും ചെനക്കത്തൂരിലും പറയുന്നതു കേള്‍ക്കാം. 'ആനപ്പൂരത്തേക്കാള്‍ ഒട്ടും കുറവല്ല കുതിരപ്പൂര'ങ്ങളെന്നു ധ്വനി.വടക്കാഞ്ചേരി ഉത്രാളിക്കാവില്‍ തുടങ്ങുന്നു മേളത്തിന്റെ ചാകര. പൂരം ദേശത്തിന്റെ കൂട്ടായ്മയാണ് എന്ന കാഴ്ചപ്പാടിന് ഉത്രാളിയോളം മികച്ച തെളിവില്ല. എങ്കക്കാട്, വടക്കാഞ്ചേരി, കുമരനെല്ലൂര്‍ വിഭാഗങ്ങള്‍ മത്സരഭാവത്തോടെ പൂരത്തിന് പൊലിമ കൂട്ടുന്നു. പഞ്ചവാദ്യം കേള്‍ക്കാന്‍ ദേശങ്ങള്‍ കടന്നും ഇവിടേക്ക് ജനമെത്തും. രാത്രിയിലെ വെടിക്കെട്ടിന് എത്തുന്നതു മറ്റൊരു കൂട്ടര്‍. നീണ്ട നടവഴിയുടെ അറ്റത്തെ അമ്പലവും ആല്‍മരവും മതിവരാക്കാഴ്ച. മാര്‍ച്ച് രണ്ടിനാണ് ഉത്രാളിപ്പൂരം.കൊടിയേറ്റം കഴിഞ്ഞ് പൂരം എന്ന പതിവു കണ്ടവര്‍ അല്പം അമ്പരക്കും പെരിന്തല്‍മണ്ണയിലെ തിരുമാന്ധാംകുന്നിലെത്തുമ്പോള്‍. പൂരം തുടങ്ങി മൂന്നാം ദിവസമാണ് ഇവിടെ കൊടിയേറ്റം. 10 ദിവസം എഴുന്നള്ളിപ്പ്. രാജഭരണത്തിന്റെ പ്രൗഢിയാണ് ഈ പൂരത്തിന്റെ പകിട്ടിനു പിന്നില്‍. രാജാവിന്റെ എഴുന്നള്ളിപ്പും വേട്ടയും അതിന്റെ മുദ്രകളത്രെ. മാര്‍ച്ച് 23നാണ് തുടക്കം. വയലുകളിലും നടവഴികളിലും എഴുന്നള്ളിപ്പ് എന്ന പതിവും ഇവിടെ തിരുത്തുകയാണ്. തിരുമാന്ധാംകുന്നിന്റെ താഴത്തെ അമ്പലത്തില്‍നിന്നു മുകളിലേക്കാണ് പൂരത്തിന്റെ പുറപ്പാട്.ഉത്രാളിക്കാവിലെ പൂരക്കമ്പക്കാര്‍ പിന്നീട് വരുന്നത് മാര്‍ച്ച് 25ന് മേളക്കമ്പക്കാരുടെ തട്ടകമായ പെരുവനത്താണ്. പഞ്ചാരിമേളം പിറവിയെടുത്തുവെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന പെരുവനം ഗ്രാമം. മറ്റു പലയിടത്തും കാണുന്നതുപോലെ വിസ്തൃതമായ പാടത്തല്ല ഇവിടെ പൂരം. കിഴക്കേ നടയിലെ ഇടുങ്ങിയ വഴിയിലെ ഇറക്കത്താണ്. കന്മതിലില്‍ വയറുരുമ്മി വേണം ആനകള്‍ക്കു നിരന്നുനില്ക്കാന്‍. തീവെട്ടികളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ ആനയും ആളും മേളക്കാരും കൂട്ടംകൂടി നില്ക്കണം. വിവിധ ദേശപ്പൂരങ്ങള്‍ ഊഴം മാറിനിരക്കുന്നു. എഴുന്നള്ളിപ്പിനില്ലാത്ത ആനകള്‍ വിശാലമായ അമ്പലപ്പറമ്പിലെ ആല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ വിശ്രമിക്കുന്നുണ്ടാവും. അവിടെയും കാണാം ആനക്കമ്പക്കരുടെ കൂട്ടം.പഞ്ചാരിയും പാണ്ടിയും തികവോടെ കേള്‍ക്കണമെന്നുള്ളവര്‍ പെരുവനത്ത് പുലര്‍ച്ചെവരെ നില്ക്കും. ഇടുങ്ങിയ വഴിയില്‍ മേളത്തിനു മുഴക്കംകൂടും. 'ചെമ്പുകുടത്തില്‍ പടക്കം പൊട്ടിക്കുംപോലെ' എന്നാണ് പഴമക്കാര്‍ പറയുക. മേളപ്രമാണിമാരുടെ വീട്ടുമുറ്റത്താണ് കൊട്ടുന്നതെന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കും ഓര്‍മകാണും. കാരണം, വീട്ടിലിരിക്കുന്ന സ്ത്രീകള്‍പോലും കണ്ടെത്തും കോലിന്റെ ഇടര്‍ച്ചകള്‍. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, തഴക്കംവന്ന കൊട്ടുകാര്‍പോലും അധികം പരീക്ഷണത്തിനൊന്നും മുതിരില്ല.മേളത്തിന്റെ കേമത്തം ഒട്ടും കുറയാതെ പൂരം കുറെക്കൂടി വിശാലമാവുകയാണ് മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് 28ന് ആറാട്ടുപുഴയില്‍. 'മുപ്പത്തിമുക്കോടി ദേവതകളെത്തുന്ന' ഭൂമിയിലെ ദേവമേളയാണ് ആറാട്ടുപുഴ പൂരം. 23 ദേവീദേവന്മാരാണ് ഈ പൂരത്തിന്റെ പങ്കാളികള്‍. 35 കിലോമീറ്റര്‍ അകലെയുള്ള ക്ഷേത്രത്തില്‍നിന്നുപോലും ഇവിടെ എത്തുന്ന പങ്കാളിയുണ്ടെന്നു പറയുമ്പോള്‍ മനസ്സിലാക്കാം ആറാട്ടുപുഴയുടെ പാരമ്പര്യം. ഇവിടെ പുലര്‍ച്ചെയുള്ള കൂട്ടിയെഴുന്നള്ളിപ്പാണ് ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും മികച്ച പൂരക്കാഴ്ച. നനുത്ത വെളിച്ചവും തണുപ്പും പരന്ന പാടത്തിനു കുറുകെ തൊട്ടുരുമ്മിനില്ക്കുന്ന എഴുപതോളം ആനകള്‍. മുന്നില്‍ പാണ്ടിമേളം. അവിസ്മരണീയമാണ് ഈ മുഹൂര്‍ത്തം.ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പ്രതാപമല്ല, വിശ്വാസങ്ങളുടെയും ആചാരങ്ങളുടെയും ചാരുതയാണ് ആറാട്ടുപുഴ പൂരത്തെ വേറിട്ടുനിര്‍ത്തുന്നത്. പള്ളിയോടത്തില്‍ പുഴകടന്നെത്തുന്ന തൃപ്രയാര്‍ തേവര്‍ ഇവിടെ അധ്യക്ഷനാണ്. പൂരം പിരിയുമ്പോള്‍ ആറാട്ടുപുഴ ശാസ്താവ് ഏഴുകണ്ടംവരെ കൂടെച്ചെന്ന് യാത്രയാക്കും. തലേ രാത്രിയിലെ തറയ്ക്കല്‍ പൂരവും സമൃദ്ധമായ മേള വിരുന്നാണ്.പൂരം വീണ്ടും പാലക്കാട്ടേക്ക്. അവിടെ നെന്മാറ-വല്ലങ്ങി വേല ഏപ്രില്‍ മൂന്നിന്. വെടിക്കെട്ടിന്റെ അവസാനവാക്കെന്ന് പ്രസിദ്ധം. മലപ്പുറം, കോഴിക്കോട്, തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലകളില്‍നിന്ന് കരിമരുന്നുപ്രയോഗത്തിന്റെ രൗദ്രഭാവം കാണാനെത്തുന്നവരുടെ തിരക്ക്. ''വേല കഴിഞ്ഞുവന്നാല്‍ കാതുകേള്‍ക്കില്ലെന്ന്'' പറഞ്ഞ് അഭിമാനം കൊള്ളുന്നവര്‍. തലപ്പൊക്കമുള്ള ആനകള്‍ക്കുവേണ്ടിയും നെന്മാറ, വല്ലങ്ങി ദേശക്കാര്‍ പൊരിഞ്ഞ മത്സരത്തിലാവും. നാട്ടിലെങ്ങും ഫ്‌ളക്‌സ്‌ബോര്‍ഡുകളില്‍ ഗജവീരന്മാരുടെ അഴകളവുകള്‍. ആന ഫാന്‍സുകാരുടെ വകയാണത്. ഏക്കത്തുക കൂടുംതോറും തങ്ങളുടെ 'താര'ങ്ങള്‍ക്ക് പ്രൗഢി കൂടുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര്‍.ഗ്രാമങ്ങളില്‍ ചുറ്റിക്കറങ്ങിയ പൂരം ഇനി നഗരമധ്യത്തില്‍ സര്‍വപ്രതാപത്തോടെ അരങ്ങേറുകയാണ്. ഏപ്രില്‍ 24നും 25നും തൃശ്ശൂര്‍ പൂരം. തലയെടുപ്പുള്ള ആനകളും മേളക്കാരും അതിന്റെ എണ്ണത്തിലും തികവിലും ഒന്നിക്കുന്ന ഒന്നര ദിവസത്തെ പൂരം. പാറമേക്കാവും തിരുവമ്പാടിയും പ്രധാന പങ്കാളികള്‍, എട്ടു പ്രദേശങ്ങളിലെ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ കൂടെയും. പഞ്ചവാദ്യം എന്ന 'മഹാ ഓര്‍ക്കസ്ട്ര'യുടെ മധുരവുമായി മഠത്തില്‍ വരവ്, പാണ്ടിമേളത്തിന്റെ ഇലഞ്ഞിത്തറമേളം...കടുത്ത ചൂടും പൊടിയും കൂസാതെ ജനസാഗരം മേളത്തിനുചുറ്റും നുരയുന്നത് ഇവിടത്തെ വിശേഷ കാഴ്ച. തലയാട്ടിയും കൈകള്‍ ഉയര്‍ത്തി വിരലില്‍ താളം പിടിച്ചും അവര്‍ പകല്‍ മുഴുവന്‍ പൂരപ്പറമ്പിലുണ്ടാവും.ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് പൂരം വടക്കുന്നാഥന്റെ തെക്കേ ഗോപുരവാതില്‍ കടന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ കുടമാറ്റം. പാറമേക്കാവും തിരുവമ്പാടിയും മുഖാമുഖം നിലെ്ക്ക, ഇവര്‍ക്കു മധ്യേ 'ആള്‍പ്പൂരം'. ആനകള്‍ക്കു മേലെ പട്ടുകുടകളുടെ നിറച്ചാര്‍ത്ത് സന്ധ്യയിലേക്ക് തുടരും.അകത്തുനിന്നും പുറത്തുനിന്നും കാണാം തൃശ്ശൂര്‍ പൂരം. പുറത്തുനിന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍ കടലുപോലെ ഇളകിമറിയുന്നത് അറിയാം. പല നാട്ടുകാര്‍, പല തരക്കാര്‍. അവര്‍ക്കിടയില്‍ ശബ്ദത്തിന്റെ, നിറങ്ങളുടെ തിരയിളക്കം. അകത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ എല്ലാം ലയിച്ച് ഒന്നായതുപോലെ ഒരേ ചലനം. അവിടെ കൊമ്പന്മാര്‍ക്കുമുന്നില്‍ സ്വയം മറന്നുനില്ക്കാനും വെടിക്കെട്ട് പടര്‍ന്നു കത്തുമ്പോള്‍ വലയം ചെയ്തുനില്ക്കാനും പേടിയില്ല. ഒരേ താളത്തില്‍ കോര്‍ത്ത ആവേശമാണ് പൂരപ്പറമ്പിലെ ജീവിതം. തൃശ്ശൂര്‍ പൂരത്തിനൊപ്പംതന്നെ ഇത്തവണ കാളി-ദാരികവധത്തിന്റെ കഥയുമായി കാട്ടകാമ്പാല്‍ പൂരവും. ഇരിങ്ങാലക്കുട കൂടല്‍മാണിക്യത്തില്‍ 25 മുതല്‍ 12 ദിവസമാണ് ഉത്സവം. തിരുവില്വാമല പറക്കുട്ടിക്കാവ് വേല മെയ് അഞ്ചിന്. എടവത്തില്‍ (മെയ് 24ന്) കണ്ണമ്പ്ര വേലയോടെ ഇക്കൊലത്തെ പ്രധാന ഉത്സവങ്ങള്‍ക്കു കൊടിയിറങ്ങുകയായി. അപ്പോഴേക്കും മഴയെത്തും. പിന്നെ, പൊടി ഉയര്‍ന്ന പൂരപ്പറമ്പുകളില്‍ പുതുമഴയുടെ മണം.

ആനയെ അടിക്കുന്നത് ചോദ്യം ചെയ്ത ഓട്ടോക്കാരെ വെട്ടി

കോലഞ്ചേരി: ആനയെ അടിക്കുന്നതുകണ്ട് ചോദ്യം ചെയ്ത ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികളെ ആനപാപ്പാന്‍മാര്‍ വെട്ടിയും തല്ലിയും പരിക്കേല്പിച്ചു. പരിക്കേറ്റ് ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികളായ കിങ്ങിണിമറ്റം പുളിയാനിക്കല്‍ മണിക്കുട്ടന്‍ (35), പാലക്കാമറ്റം നടുമോളയില്‍ സുനീഷ് (23), പെരിങ്ങോള്‍ തളങ്ങാട്ടില്‍ ഷിബു (30) എന്നിവരാണ് കോലഞ്ചേരി മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് ആസ്​പത്രിയില്‍ ചികിത്സയിലുള്ളത്.ശനിയാഴ്ച വൈകീട്ട് 6ഓടെ ആയിരുന്നു സംഭവം. കോലഞ്ചേരിയില്‍ അര്‍മീനിയന്‍ ബാവയെ സ്വീകരിക്കുന്നതിനായി കൊണ്ടുവന്ന ആനയെ തിരികെ കൊണ്ടുപോകുമ്പോഴാണ് സംഭവം. കോലഞ്ചേരി വലിയപള്ളിയുടെ മുമ്പില്‍ കറുകപ്പിള്ളി റോഡിനോട് ചേര്‍ന്നുള്ള കുരിശുപള്ളിക്ക് സമീപം നിര്‍ത്തിയിരുന്ന ആനയെ ലോറിയില്‍ കയറ്റാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി വടികൊണ്ടും കത്തികൊണ്ടും പാപ്പാന്മാര്‍ ഉപദ്രവിച്ചു. ആന വലിയ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി കരയുന്നതുകേട്ടുകൊണ്ട് അതുവഴിവന്ന ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികള്‍ പാപ്പാന്മാരെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയായിരുന്നു. തുടര്‍ന്ന് പാപ്പാന്മാര്‍ ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികളെ ചീത്തവിളിക്കുകയും അവര്‍ക്കുനേരെ തിരിയുകയുമായിരുന്നു.മണിക്കുട്ടനെ കുത്തുകയും ഷിബുവിനെ കല്ലുകൊണ്ട് ഇടിക്കുകയും സുനീഷിനെ ആനവടികൊണ്ട് തല്ലുകയും ചെയ്തതായി ഓട്ടോ തൊഴിലാളികള്‍ പറഞ്ഞു. സംഭവശേഷം ആനപാപ്പാന്മാര്‍ ഓടിമറയുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ആക്രമണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കേസില്‍ ആലപ്പുഴ ചേര്‍ത്തല തുറവൂര്‍ സ്വദേശികളായ രാജേഷ് (28), സന്തോഷ്(25) എന്നിവര്‍ പോലീസ് കസ്റ്റഡിയിലുണ്ട്. പ്രധാന പ്രതിയായ തുറവൂര്‍ സ്വദേശി രാഹുല്‍ ഓടി രക്ഷപ്പെട്ടു. തുടര്‍ന്ന് ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികള്‍ ആനയെ കയറ്റിയ ലോറി തടയാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും പുത്തന്‍കുരിശ് പോലീസ് ഇടപെട്ട് ആനയെയും ലോറിയും വിട്ടയച്ചു. രാത്രി എട്ടുമണിയോടെ ഓട്ടോ തൊഴിലാളികളും നാട്ടുകാരും പിരിഞ്ഞുപോയി. ഓട്ടോത്തൊഴിലാളികളായ എഴുപ്രം എടയക്കാട്ട് മണി (37), കിങ്ങിണിമറ്റം ഓമ്പാളയില്‍ സുനി (35) എന്നിവരെയും ആനപാപ്പാന്മാര്‍ മര്‍ദിച്ച് ആയുധം കാട്ടി ഓടിച്ചിരുന്നു. സംഭവത്തില്‍ എല്ലാഓട്ടോത്തൊഴിലാളി യൂണിയനുകളും പ്രതിഷേധിച്ചു.

ഗുരുവായൂരില്‍ ആനയെ നടയിരുത്താന്‍ ഏഴ് അപേക്ഷകള്‍

ഗുരുവായൂര്‍:ഗുരുവായൂരപ്പന് ആനയെ നടയിരുത്താന്‍ ഏഴ് അപേക്ഷകള്‍ ദേവസ്വത്തില്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ അനുമതി കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു.കൊമ്പന്‍ രാമചന്ദ്രന്‍ ചെരിഞ്ഞതോടെ ദേവസ്വത്തിലെ ആനകള്‍ 65 ആയികുറഞ്ഞു. ആനയെ നടയിരുത്താന്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ അനുമതി ലഭിയ്ക്കണമെങ്കില്‍ ഒട്ടേറെ നടപടികള്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കണം. സര്‍ക്കാര്‍ അനുമതി ലഭിച്ചാല്‍ ദേവസ്വത്തിലെ വിദഗ്ധ സമിതി ആനയെ പരിശോധിക്കണം. ആനയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും ന്യൂനതകള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെയും കടമ്പകള്‍ നീളും. ആനയോടൊപ്പം 4 ലക്ഷം രൂപയും ആനക്കോപ്പുകളും ദേവസ്വത്തില്‍ നല്കണം. പ്രതീകാത്മകമായി ആനയെ നടയിരുത്തുന്ന വഴിപാട്കാരും ഉണ്ട്. 5 ലക്ഷം രൂപ ദേവസ്വത്തില്‍ അടച്ചാല്‍ ദേവസ്വത്തിലെതന്നെ ഏതെങ്കിലും ആനയെ നടയിരുത്തും.

പ്രശസ്തരായ ആനകള്‍

• സര്‍ക്കസ്സ ആന ‘വലുത്’ എന്ന വാക്കിന്റെ പര്യായമായി ഇംഗ്ലീഷില്‍ ചേര്‍ക്കപ്പെട്ടു. ബോയിങ്ങിന്റെ ജമ്പോ ജറ്റ് എന്ന പേര്‌ ഉദാഹരണമാണ് .


• 1982-ല്‍ ദില്ലിയില്‍ നടന്ന ഒന്‍പതാമത് ഏഷ്യന്‍ ഗെയിംസിന്റെ ഭാഗ്യ ചിഹ്നം “അപ്പു” എന്ന കുട്ടിയാനയായിരുന്നു. കേരളത്തില്‍ നിന്നുള്ള കുട്ടിനാരായണന്‍ എന്ന ആനയായിരുന്നു അപ്പുവായി ഗെയിംസ് വേദികളില്‍ നിറഞ്ഞത്. “ഏഷ്യാഡ് അപ്പു” എന്ന ഓമനപ്പേരില്‍ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ ആന 2005 മേയ് 14-നു ചരിഞ്ഞു.


• ഗുരുവായൂര്‍ കേശവന്‍ കേരളത്തില്‍ ഗുരുവായൂര്‍ ക്ഷേത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഏറെ പ്രശസ്തനായ ആന. ഗുരുവായൂര്‍ കേശവന്‍ എന്ന പേരില്‍ പില്‍ക്കാലത്ത് ഈ ആനയെകുറിച്ച് ചലച്ചിത്രവും പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.


• തെച്ചിക്കോട്ടുകാവ് രാമചന്ദ്രന്‍ കേരളത്തിലെ തൃശ്ശൂരിലെ പേരാമംഗലത്തുള്ള തെച്ചിക്കോട്ടുകാവ് ക്ഷേത്രത്തിലുള്ള ഈ ആന ഇന്ന കേരളത്തില്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവയില്‍ ഏറ്റവും തലയെടുപ്പൂള്ളവനായി അറിയപ്പെടുന്നു. കണ്ടമ്പുള്ളീ ബാലനാരായണന്‍ (അവസാനകാലത്ത് നാണുഎഴുത്തശ്ശന്‍ ശിവശങ്കരന്‍ എന്നായിരുന്നു അറിയപ്പെട്ടത്) എന്ന ആന ചരിഞ്ഞതോടെ ആണ് തെച്ചിക്കോട്ടുകാ‍വ് ഈ സ്ഥാനം കയ്യടക്കിയത്.ഉയര്‍ന്ന മസ്തകവും അഴകൊത്ത ഉടലും ഉള്ള ഇവനു ഉത്സവസീസണുകളില്‍ ആവശ്യക്കാര്‍ ഏറെയാണ്. പലയിടത്തും റെക്കോര്‍ഡ് തുകയ്ക്കാണ് ഏക്കം.


• ഗുരുവായൂര്‍ പത്മനാഭന്‍ കേരളത്തിലെ ഗുരുവായൂര്‍ ദേവസ്വത്തിന്റെ വകയായുള്ള ആന. ഒരു ഉത്സവത്തിനു കേരളത്തില്‍ ഒരു ആനക്ക് കിട്ടാവുന്നതില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ഏക്കത്തുക ലഭിച്ചതും ഈ ആനക്കാണ്. നെന്മാറ വല്ലങ്ങി ഉത്സവത്തിനോടനുബന്ധിച്ചാണ് ഈ ആനക്ക് രണ്ടുലക്ഷത്തില്‍പരം രൂപ ഏക്കത്തുക ലഭിച്ചത്.


• കേരളത്തിലെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരിൽ പ്രശസ്തരായ ചില ആനകൾ തെച്ചിക്കോട്ടുകാവ് രാമചന്ദ്രൻ,ഗുരുവായൂർ പത്മനാഭൻ,തിരുവമ്പാടി ശിവസുന്ദർ,പാമ്പാടി രാജൻ, മംഗലാംകുന്ന് അയ്യപ്പൻ, മംഗലാംകുന്ന് കർണ്ണൻ,ഗുരുവായൂർ വലിയകേശവൻ, നാണു എഴുത്തശ്ശൻ ശ്രീനിവാസൻ,ചെർപ്പുളശ്ശേരി പാർത്ഥൻ.


• ഡമ്പോ എന്ന ആന,വാള്‍ട് ഡിസ്നി കമ്പനിയുടെ ഒരു സിനിമയിലെ കേന്ദ്രകഥാപാത്രമായ പറക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു ആനയാണ്.


• ടഫ്റ്റ്സ് യൂണിവേര്‍സിറ്റിയുടെ ചിഹ്നം ജമ്പോ എന്ന ആനയാണ്.


• അലബാമ യൂനിവേര്‍സിറ്റിയുടെ> Crimson Tide ചിഹ്നം "Big Al." എന്ന് പേരുള്ള ഒരാനയാണ്. ഈ പേര് എഴുപതുകളുടെ അന്ത്യത്തില്‍ ക്യാമ്പസ്സില്‍ നടത്തിയ ഒരു മത്സരം വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തതാണ്.


• ഓക്ക്‍ലാന്‍ഡ് അത്‌ലെറ്റിക്സിന്റെ ചിഹ്നം ഒരു വെളുത്ത ആനയാണ്.ന്യൂയോര്‍ക്ക് ജയന്റ്സിന്റെ മാനേജര്‍ ജോണ്‍ മക്‍ഗ്രോ പത്രപ്രവര്‍ത്തകരോട്, പുതിയ ടീമിന് പണം മുടക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഫിലാഡെല്‍ഫിയ വ്യവസായി ബെന്‍‌ജമില്‍ ഷൈബിന്റെ കയ്യില്‍ “ഒരു വെളുത്ത ആന” ഉണ്ടെന്ന് പറയുന്നതോടെയാണ് ഈ ആശയം ഉണ്ടായത്. കോണീ മാക്ക് അങ്ങനെ വെളുത്ത ആനയെ തന്റെ ടീമിന്റെ ചിഹ്നമാക്കി. പിന്നീട് ഈ ആന പല നിറങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു, ഇപ്പോള്‍ ഈ ആനയുടെ നിറമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് കാട്ടുപച്ചയാണ്. ടീമിന്റെ ചിഹ്നത്തിനെ ചുരുക്കി സ്റ്റോമ്പര്‍ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു.


• തായ് ആന ഗാനമേള എന്ന പേരില്‍ സംഗീതോപകരണങ്ങള്‍ വായിക്കുന്ന ആനകളുടെ ഒരു സംഘം ലാം‌പാങ്ങ് എന്നയിടത്തുള്ള ദേശീയ ആന സ്ഥാപനത്തില്‍ നിലവിലുണ്ട്.


• ജോസഫ് മെറിക്ക് എന്ന വിക്റ്റോറിയന്‍ ഇംഗ്ലണ്ടിലുണ്ടായിരുന്ന ബ്രിട്ടിഷ് മനുഷ്യനെ തനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന വൈകൃതങ്ങള്‍ കാരണം “ആന മനുഷ്യന്‍” എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്


• അമേരിക്കന്‍ സംഗീത കൂട്ടമായ “വൈറ്റ് സ്റ്റ്‌റൈപ്പ്സിന്റെ” നാലാമത്തെ ആല്‍ബത്തിന് ആന എന്നാണ് പേരിട്ടിരുന്നത്. ഇതിന് കാരണം ഇവരുടെ മുഖ്യഗായകന്‍ ജാക്ക് വൈറ്റിന്റെ ആനപ്രേമമാണ്, ആനകള്‍ക്ക് തമ്മിലുള്ള അടുപ്പവും സ്നേഹവും ജാക്ക് വൈറ്റിനെ അതിശയിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഈ ആല്‍ബം റോള്ളിങ്ങ് സ്റ്റോണ്‍ മാസികയുടെ “എക്കാലത്തേയും മികച്ച അഞ്ഞൂറ് ആല്‍ബങ്ങളില്‍” മുന്നൂറ്റി തൊണ്ണൂറാം സ്ഥാനത്തെത്തുകയുണ്ടായി.

Humanity and elephants

Harvest from the wild

The harvest of elephants, both legal and illegal, has had some unexpected consequences on elephant anatomy as well. African ivory hunters, by killing only tusked elephants, have given a much larger chance of mating to elephants with small tusks or no tusks at all. The propagation of the absent-tusk gene has resulted in the birth of large numbers of tuskless elephants, now approaching 30% in some populations (compare with a rate of about 1% in 1930). Tusklessness, once a very rare genetic abnormality, has become a widespread hereditary trait.
It is possible, if unlikely, that continued selection pressure could bring about a complete absence of tusks in African elephants, a development normally requiring thousands of years of evolution. The effect of tuskless elephants on the environment, and on the elephants themselves, could be dramatic. Elephants use their tusks to root around in the ground for necessary minerals, tear apart vegetation, and spar with one another for mating rights. Without tusks, elephant behaviour could change dramatically.

Domestication and use

Elephants have been working animals used in various capacities by humans. Seals found in the Indus Valley suggest that the elephant was first domesticated in ancient India. However, elephants have never been truly domesticated: the male elephant in his periodic condition of musth is dangerous and difficult to control. Therefore elephants used by humans have typically been female, war elephants being an exception, however: as female elephants in battle will run from a male, only males could be used in war. It is generally more economical to capture wild young elephants and tame them than breeding them in captivity (see also elephant "crushing").

The Laotians have been domesticating elephant for centuries, and an approximate 500 domesticated elephants are still employed, the majority of which work in the Xaignabouli province. These elephants are mainly employed in the logging industry, with ecotourism emerging as a sustainable and environmentally friendly alternative. Elefantasia is a local INGO aiming to reconvert logging elephants into ecotourism practices, thus allowing Asian elephants the ability to supply their mahouts with income whilst still allowed to breed.

Elephants are also commonly exhibited in zoos and wild animal parks.1200 Elephants are kept in western zoos. A study shows that the lifespan of elephants in European zoos is about half as long as those living in protected areas in Africa and Asia.
Elephants are revered in India (and are worshipped in ceremonies such as the Aanayoottu).

Warfare

War elephants were used by armies in the Indian sub-continent, the Warring States of China, and later by the Persian Empire. This use was adopted by Hellenistic armies after Alexander the Great experienced their worth against King Porus, notably in the Ptolemaic and Seleucid diadoch empires. The Carthaginian general Hannibal took elephants across the Alps when he was fighting the Romans, but brought too few elephants to be of much military use, although his horse cavalry was quite successful; he probably used a now-extinct third African (sub)species, the North African (Forest) elephant, smaller than its two southern cousins, and presumably easier to domesticate. A large elephant in full charge could cause tremendous damage to infantry, and cavalry horses would be afraid of them (see Battle of Hydaspes).

Industry

Throughout Myanmar (Burma), Siam, India, and most of South Asia elephants were used in the military for heavy labour, especially for uprooting trees and moving logs, and were also commonly used as executioners to crush the condemned underfoot.
Elephants have also been used as mounts for safari-type hunting, especially Indian shikar (mainly on tigers), and as ceremonial mounts for royal and religious occasions, whilst Asian elephants have been used for transport and entertainment.

Zoo and circuses

There is growing resistance against the capture, confinement, and use of wild elephants. Animal rights advocates allege that elephants in zoos and circuses "suffer a life of chronic physical ailments, social deprivation, emotional starvation, and premature death". Zoos argue that standards for treatment of elephants are extremely high and that minimum requirements for such things as minimum space requirements, enclosure design, nutrition, reproduction, enrichment and veterinary care are set to ensure the well being of elephants in captivity. Circuses continue to have a mixed record. Recently, the city of Los Angeles' closed an elephant act with Circus Vazquez due to numerous instances of abuse and neglect (April 2008) , and, according to PETA, Ringling Bros. and Barnum & Bailey Circus has lost 25 elephants since 1992, or an average of just over one per year. It is not known how this compares with mortality rates in the wild, although the causes of death are different.
Elephants have traditionally been a major part of circuses around the world, being intelligent enough to be trained in a variety of acts (see for example P.T. Barnum's Jumbo and John L. Sullivan, the famous "Boxing Elephant"). However, conditions for circus elephants (many shared with other captive animals, including those in zoos and working elephants) are unnatural: confinement in pens or cages, restraints on their feet, and limited companionship of other elephants, including mating opportunities. Perhaps as a result, there are occasional instances of them turning on their keepers or handlers (examples include Black Diamond and "Murderous Mary").
Elephants raised in captivity sometimes show "rocking behavior", a rhythmic and repetitive swaying which is unreported in free-ranging wild elephants. Thought to be symptomatic of stress disorders, and probably made worse by a barren environment, rocking behavior may be a precursor to aggressive behavior in captive elephants.This link is to an image of Devi (little princess), a 30-year-old Asian Elephant raised in captivity at the San Diego Zoo showing "rocking behavior".

Hybrids

Although successful hybridisation between African and Asian Elephant species is highly unlikely in the wild, in 1978 at Chester Zoo, an Asian elephant cow gave birth to a hybrid calf sired by an African elephant bull (the old terms are used here as these events pre-date the current classifications). "Motty", the resulting hybrid male calf, had an African elephant's cheeks, their ears (large with pointed lobes) and legs (longer and slimmer), but the toenail numbers, (5 for each front foot, 4 hind) and the single trunk finger of an Asian elephant. His wrinkled trunk was like that of an African elephant. His forehead was sloping with one dome and two smaller domes behind it. The body was African in type, but had an Asian-type centre hump and an African-type rear hump. The calf died of infection 12 days later. It is preserved as a mounted specimen at the British Natural History Museum, London. There are unconfirmed rumours of three other hybrid elephants born in zoos or circuses; all are said to have been deformed and none survived.

Elephant rage

Despite its popularity in zoos, and cuddly portrayal as gentle giants in fiction, elephants are among the world's most dangerous animals. They can crush and kill other land animal, including each other and even the rhinoceros. They can experience bouts of rage, and can be apparently vindictive.In Africa, groups of young teenage elephants attack human villages after the destruction of their society by cullings done in the 1970s and 80s. In India, male elephants attack villages at night, destroying homes and killing people regularly. In the Indian state of Jharkhand, 300 people were killed by elephants between 2000 and 2004, and in Assam, 239 people have been killed by elephants since 2001.

Musth

Adult male elephants naturally periodically enter the state called musth (Hindi for "madness"), sometimes spelt "must" in English.

Other causes

At least a few elephants attacks have have been attributed to their being drunk, although this is unsubstantiated. In December 1998, a herd of elephants overran a village in India. Although locals reported that nearby elephants had recently been observed drinking beer which rendered them "unpredictable", officials considered it the least likely explanation for the attack. An attack on another Indian village occurred in October 1999, and again locals believed the reason was drunkenness, but the theory was not widely accepted. Purportedly drunk elephants raided yet another Indian village again on December 2002, killing six people, which led to killing of about 200 elephants by locals.

Etymology

Olifant and its variations (ex. oliphant, olyphant) are archaic spellings of elephant. Aside from elephants, the word has been used to refer to ivory, elephant tusks, musical horns made of elephant tusks, or a musical instrument resembling such horns.
It appears in Middle English as olifant or olifaunt, and was borrowed from Medieval French olifanz. In Dutch olifant means elephant. The French word owes something to both Old High German olbenta "camel", and to Latin elephantus "elephant", a word of Greek origin. OHG olbenta is a word of old Germanic origin; cf. Gothic ulbandus also meaning "camel". But the form of the OHG and Gothic words suggests it is also a borrowing, perhaps indeed directly or indirectly from Greek elephas (ελεφας) literally "ivory", though apparently with some confusion as to the animal the word referred to.

In popular culture

Elephants are ubiquitous in Western popular culture as emblems of the exotic because their unique appearance and size sets them apart from other animals and because, like other African animals such as the giraffe, rhinoceros, and hippopotamus, they are unfamiliar to Western audiences. Popular culture's stock references to elephants rely on this exotic uniqueness. For instance, a "white elephant" is a byword for something expensive, useless and bizarre.
As characters, elephants are relegated largely to children's literature, in which they are generally cast as models of exemplary behaviour, but account for some of this branch of literature's most iconic characters. Many stories tell of isolated young elephants returning to a close-knit community, such as The Elephant’s Child from Rudyard Kipling's Just So Stories (1902), Dumbo (1942) or The Saggy Baggy Elephant (1947). Other elephant heroes given human qualities include Laurent de Brunhoff's anthropomorphic Babar (1935), David McKee's Elmer (1989) and Dr. Seuss's Horton (1940). More than other exotic animals, elephants in fiction are surrogates for humans, with their concern for the community and each other depicted as something to aspire to.

Threat of extinction

Hunting

The threat to the African elephant presented by the ivory trade is unique to the species. Larger, long-lived, slow-breeding animals, like the elephant, are more susceptible to overhunting than other animals. They cannot hide, and it takes many years for an elephant to grow and reproduce. An elephant needs an average of 140 kg (300 lb) of vegetation a day to survive. As large predators are hunted, the local small grazer populations (the elephant's food competitors) find themselves on the rise. The increased number of herbivores ravage the local trees, shrubs, and grasses. Elephants themselves have few natural predators besides man and, occasionally, lions. However, many African governments legally allow limited hunting. The large amount of money that is charged for the necessary permits is often used to support conservation efforts, and the small number of permits issued (usually for older animals) ensure that populations are not depleted.

At the turn of the 20th century, it is estimated that elephants numbered between 5–10 million, but hunting and habitat destruction had reduced their numbers to 400,000 to 500,000 by the end of the century.Chad has a decades-old history of poaching of elephants, which has caused the elephant population of the region, which exceeded 300,000 in 1970, to drop to approximately 10,000 today.In Virunga National Park, in eastern Democratic Republic of Congo, the number of elephants living in the observable area of the park fell even more dramatically: from 2,889 in 1951 to 348 in 2006.


Habitat loss

Another threat to elephant's survival in general is the ongoing cultivation of their habitats with increasing risk of conflicts of interest with human cohabitants. These conflicts kill 150 elephants and up to 100 people per year in Sri Lanka.Lacking the massive tusks of its African cousins, the Asian elephant's demise can be attributed mostly to loss of its habitat.

As larger patches of forest disappear, the ecosystem is affected in profound ways. The trees are responsible for anchoring soil and absorbing water runoff. Floods and massive erosion are common results of deforestation. Elephants need massive tracts of land because, much like the slash-and-burn farmers, they are used to crashing through the forest, tearing down trees and shrubs for food and then cycling back later on, when the area has regrown. As forests are reduced to small pockets, elephants become part of the problem, quickly destroying all the vegetation in an area, eliminating all their resources.


National parks

Africa's first official reserve, Kruger National Park, eventually became one of the world's most famous and successful national parks. There are, however, many problems associated with the establishment of these reserves. For example, elephants range through a wide tract of land with little regard for national borders. Once a reserve is established and fence erected, many animals find themselves cut off from their winter feeding grounds or spring breeding areas. Some animals may die as a result, while others, like the elephants, may just trample over the fences, wreaking havoc in nearby fields. When confined to small territories, elephants can inflict an enormous amount of damage to the local landscapes.

Additionally, some reserves, such as Kruger National Park has, in the opinion of wildlife managers, suffered from elephant overcrowding, at the expense of other species of wildlife within the reserve. On 25 February 2008, the South Africa announced that they would reintroduce culling for the first time since 1994 to control elephant numbers.Nevertheless, as scientists learn more about nature and the environment, it becomes very clear that these parks may be the elephant's last hope against the rapidly changing world around them.

Quotes of the Day

"Winners never quit and quitters never win." -Anon

"The factory of the future will have only two employees, a man and a dog. The man will be there to feed the dog. The dog will be there to keep the man from touching the equipment." -Warren G. Bennis

"Art knows no limit, and the artists will never achieve perfection." -Bente Borsum

"They gave themselves up wholly to their sorrow, seeking increase of wretchedness in every reflection that could afford it, and resolved against ever admitting consolation in future." -Jane Austen

"Knowing is not enough; we must apply. Willing is not enough; we must do." -Johann Wolfgang von Goethe

7.Reproduction and life cycle

Elephant calves

Female elephant social life revolves around breeding and raising of the calves. A female will usually be ready to breed around the age of thirteen, when she comes into estrus, a short phase of receptiveness lasting a couple of days, for the first time. Females announce their estrus with smell signals and special calls.

Females prefer bigger, stronger, and, most importantly, older males. Such a reproductive strategy tends to increase their offspring's chances of survival.

After a twenty-two-month pregnancy, the mother gives birth to a calf that weighs about 115 kg (250 lb) and stand over 75 cm (2.5 ft) tall. Elephants have a very long development. As is commn with more intelligent species, they are born with fewer survival instincts than many other animals. Instead, they rely on their elders to teach them what they need to know. Today, however, the pressures humans have put on the wild elephant populations, from poaching to habitat destruction, mean that the elderly often die at a younger age, leaving fewer teachers for the young. The consequences of this for the next generation are not known.

A new calf is usually the centre of attention for herd members. Adults and most of the other young will gather around the newborn, touching and caressing it with their trunks. The baby is born nearly blind and at first relies almost completely on its trunk to discover the world around it.

Elephants within a herd are usually related, and all members of the tightly knit female group participate in the care and protection of the young. After the initial excitement, the mother will usually select several full-time baby-sitters, or "allomothers", from her group. An elephant is considered an allomother when she is not able to have her own baby. The more allomothers, the better the calf's chances of survival. A benefit of being an allomother is that she can gain experience or receive assistance when caring for her own calf. According to Cynthia Moss, a well known researcher, these allomothers will help in all aspects of raising the calf. They walk with the young as the herd travels, helping the calves along if they fall or get stuck in the mud. The more allomothers a baby has, the more free time its mother has to feed herself. Providing a calf with nutritious milk means the mother has to eat more nutritious food herself.

Effect on the environment

Elephants can have profound impacts on the ecosystems they occupy, and both positive and negative effects on other species.Dung beetles and termites both eat elephant feces. During the dry season, elephants use their tusks to dig into river beds to reach underground sources of water. These holes may then become essential sources of water for other species. Elephants make paths through their environment that are used by other animals. Some of these pathways have apparently been used by several generations of elephants, used by humans and eventually even been converted to roads.
Elephants' foraging activities can sometimes greatly affect the areas in which they live. By pulling down trees to eat leaves, breaking branches, and pulling out roots, they reduce woody cover, creating clearings in forests, converting forests to savannas, and converting savannas to grasslands. These changes tend to benefit grazers at the expense of browsers.

6.പ്രത്യുത്പാദനം, ആനക്കുട്ടികള്‍, ആനക്കുട്ടി പരിപാലനം

പ്രത്യുത്പാദനം





പിടിയാനകള്‍ (പെണ്ണാനകള്‍) ഒന്‍പതു വയസിനും പന്ത്രണ്ടു വയസ്സിനുമിടയില്‍ പൂര്‍ണലൈംഗികവളര്‍ച്ച പ്രാപിക്കുന്നു. സാധാരണയായി പതിമൂന്നാം വയസ്സില്‍ ആദ്യത്തെ ഗര്‍ഭം ധരിക്കന്ന ആനയ്ക്ക് അന്‍പത്തിഅഞ്ച് മുതല്‍ അറുപത് വയസ്സ് വരെ പ്രസവിക്കാനുള്ള ശേഷിയുണ്ടാകും. ഓരോ അഞ്ചു വര്‍ഷത്തിലും പിടിയാനകള്‍ ഗര്‍ഭം ധരിക്കാറുണ്ട്. ഗര്‍ഭകാലം ആനയുടേതാണ് (630-660 ദിനങ്ങള്‍). ഒരു പ്രസവത്തില്‍ ഒരാനക്കുട്ടിയാണ് സാധാരണ ഉണ്ടാകാറുള്ളത്. ഇരട്ടക്കുട്ടികള്‍ വളരെ അപൂര്‍വമാണ്. പ്രസവം അഞ്ച് മിനുട്ട് മുതല്‍ അറുപത് മണിക്കൂര്‍ വരെ നീണ്ടേക്കാം. ശരാശരി സമയം പതിനൊന്ന് മണിക്കൂറാണ്. ജനിക്കുമ്പോള്‍ ആനക്കുട്ടികള്‍ക്ക് 90–115 കിലോഗ്രാം ഭാരമുണ്ടാകും. കുട്ടിയാ‍നകള്‍ക്ക് ഓരോ ദിവസവും ഓരോ കിലോ (2–2.5 പൗണ്ട്)ഭാരം വര്‍ദ്ധിക്കും. വനങ്ങളില്‍ ജനിക്കുന്ന ആനക്കുട്ടികളെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ കൂട്ടത്തിലെ മുതിര്‍ന്ന പിടിയാനകളും കൂടും. കുട്ടിയാനകളെ ജനനം മുതല്‍ വളര്‍ത്തുന്നത് കുടുംബത്തിലെ മുഴുവന്‍ പിടിയാനകളും ചേര്‍ന്നാണ്.

മാതൃത്വവും ശിശുപരിപാലനവും



ജനിച്ചയുടനെ കുട്ടിയാന ഉണ്ടാക്കുന്ന ആദ്യ ശബ്ദം തുമ്മല്‍ അഥവാ മൂക്ക് ചീറ്റല്‍ എന്ന തരത്തിലുള്ളതാണ്, ഇത് ആനയുടെ തുമ്പിക്കൈയിലുള്ള ദ്രാവകങ്ങള്‍ കളയുവാനാണ്. (നാട്ടാനകളില്‍ ജനിക്കുന്ന കുട്ടികള്‍ ജനിച്ചയുടനെയുള്ള, അതിനെ പരിപാലിക്കുന്നവര്‍ ഒന്ന് രണ്ട് മിനുറ്റുകളില്‍ തന്നെ ഇങ്ങനെ ഏതെങ്കിലും ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ആദ്യം ഉണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദം എങ്ങനെ ഉള്ളതായാലും, അതിനോട് അതിന്റെ അമ്മയാന വളരെ ഉത്സാഹത്തോടും അദ്ഭുതത്തോടും കൂടി പ്രതികരിക്കും.)
ജനിച്ച് അരമണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ തന്നെ കുട്ടിയാന അമ്മയാനയുടെ സഹായത്തോട് കൂടി സ്വന്തം കാലില്‍ നില്‍ക്കാന്‍ പ്രാപ്തനാകും. ഒരു താങ്ങിനായി കുട്ടിയാന അമ്മയോട് ചേര്‍ന്ന് തന്നെ നില്‍ക്കും.
ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ തന്നെ കുട്ടിയാന പരസഹായമില്ലാതെ നില്‍ക്കാന്‍ പ്രാപ്തനാകും. കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ അമ്മയുടെ പിറകേ, പതുക്കെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ആനക്കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്ന് നടക്കാനാകും.
മറ്റ് സസ്തനികളില്‍ നിന്ന് വിഭിന്നമായി, ആനകള്‍ക്ക് ഒരു ജോഡി സ്തനങ്ങള്‍ ആണുണ്ടാകുക. മുന്‍‌കാലുകളുടെ ഇടയിലാണ് ഇവയുടെ സ്ഥാ‍നം. ജനിച്ചയുടനെ ആനക്കുട്ടിക്ക് മൂന്നടിയോളം(തൊണ്ണൂറ് സെന്റീമീറ്റര്‍) ഉയരം ഉണ്ടാകും. അമ്മയുടെ മുലക്കണ്ണുകളില്‍ എത്താന്‍ ഈ ഉയരം മതിയാകും.
കുട്ടിയാന വായ കൊണ്ടാണ് മുല കുടിക്കുക, തുമ്പിക്കൈ കൊണ്ടല്ല, തുമ്പിക്കൈയിലെ മസ്സിലുകള്‍ ഉറയ്ക്കാത്തതിനാലാണ് ഇത്. മുലകുടിക്കുമ്പോള്‍, കുടിക്കാന്‍ എളുപ്പത്തിനായി സ്വന്തം തുമ്പിക്കൈ നെറ്റിയില്‍ വച്ച് വായുടെ മുന്നിലെ പ്രതിബന്ധം ഒഴിവാക്കും.
കുട്ടിയാനകള്‍ കുറച്ച് മിനുറ്റുകള്‍ മാത്രമേ തുടര്‍ച്ചയായി മുലകുടിക്കുകയുള്ളൂ. എന്നാല്‍ ഇങ്ങനെ ദിവസത്തില്‍ പല തവണ കുട്ടിയാന മുലകുടിക്കും. ഒരു ദിവസം പതിനൊന്ന് ലിറ്റര്‍ (3 ഗാലന്‍) പാല്‍ വരെ കുടിക്കും.
രണ്ടു വര്‍ഷത്തേക്കോ അതിനും മുകളിലേക്കോ ഈ മുലകുടി തുടരും. അമ്മ ആന മുലയൂട്ടല്‍ നിര്‍ത്തുക പാലിന്റെ അളവ് കുറയുമ്പോഴോ കൂട്ടത്തില്‍ മറ്റ് കുട്ടിയാനകള്‍ വരുമ്പോഴോ ആയിരിക്കും.
കുട്ടിയാനകള്‍ മുതിര്‍ന്നവരെ കണ്ടു പഠിക്കുകയാണു ചെയ്യുക.ജന്മവാസന ആനകള്‍ക്ക് കുറവായിരിക്കും. ഉദാഹരണത്തിന്, സ്വന്തം തുമ്പിക്കൈ ആന ഉപയോഗിക്കാന്‍ പഠിക്കുന്നത് മുതിര്‍ന്ന ആനകള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ്.
തുമ്പിക്കൈ വരുതിയിലാക്കുന്ന വിദ്യ പഠിക്കാന്‍ ആനകള്‍ മാസങ്ങള്‍ എടുക്കും. ആന തലകുലുക്കുമ്പോള്‍ തുമ്പൈക്കൈ അനങ്ങുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ ആന തുമ്പികൈ ഉപയോഗിക്കാന്‍ പഠിച്ചോ എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. തുമ്പിക്കൈയിലെ മസ്സിലുകള്‍ ഉറച്ചില്ലെങ്കില്‍ ആന തലയാട്ടുമ്പോള്‍, തുമ്പൈക്കൈ തൂക്കിയിട്ട വസ്ത്രം കാറ്റത്താടുന്നത് പോലെ ആടും.

കുട്ടിയാനകള്‍




കുട്ടികളെ മുലയൂട്ടുന്നതും വളര്‍ത്തുന്നതുമായി വളരെയധികം ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നു ആനകളുടെ സാമൂഹികജീവിതം. പതിമൂന്ന് വയസ്സാകുന്നതോട് കൂടി പിടിയാനകള്‍ ശാരീരികമായി ബന്ധപ്പെടാന്‍ തയ്യാറാവുകയും, ആകര്‍ഷണീയമായ ഒരു കൊമ്പനാനയെ തിരയുകയും ചെയ്യും. പിടിയാനകള്‍ ആരോഗ്യം കൂടിയതും, വലിപ്പം കൂടിയതും, അതിലുമുപരി പ്രായം കൂടിയതുമായ കൊമ്പനാനകളുമായാണ് ഇണചേരാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുക. ഇത് സ്വന്തം കുട്ടി, കൂടുതല്‍ കാലം ജീവിക്കാനുള്ള സാധ്യത‍ കൂട്ടുമെന്ന് ആനകള്‍ കരുതുന്നു.
ഇരുപത്തി രണ്ട് മാസത്തെ ഗര്‍ഭകാലത്തിനു ശേഷം, പിടിയാന ഇരുന്നൂറ്റി അന്‍പത് പൗണ്ട് ഭാരവും രണ്ടര അടി ഉയരവും ഉള്ള ആനക്കുട്ടിയെ പ്രസവിക്കും. ആനകളുടെ കുട്ടിക്കാലം വളരെ കൂടുതലാണ്. ഈ കുട്ടിക്കാലം കഴിഞ്ഞും ജീവിക്കാനുള്ള സാധ്യത ആനകള്‍ക്ക് മറ്റ് മൃഗങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കുറവാണ്. അതിനാല്‍, അവര്‍ക്ക് അവര്‍ പഠിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങള്‍ പഠിക്കാന്‍ മുതിര്‍ന്നവരെ ആശ്രയിച്ചേ മതിയാകൂ. മുതിര്‍ന്നവരുടെ അറിവും വിവരവും കൈമാറി കിട്ടുന്നത് ആനയുടെ അതിജീവനത്തിന് സഹായകരമാകുന്നു. ഇന്ന് മനുഷ്യര്‍ വനം കയ്യേറ്റവും, ആനകളുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥതകള്‍ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുന്നതും കാരണം ആനകള്‍ ചെറുപ്പത്തിലേ കൊല്ലപ്പെടുന്നതിനാല്‍ കുട്ടിയാനകള്‍ക്ക് ലഭിക്കേണ്ട മേല്‍പ്പറഞ്ഞ പഠനം കിട്ടാതാവുന്ന ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷമാണുള്ളത്.
കുട്ടിയാനകളെ പരിപാലിക്കാന്‍ ആനക്കുടുംബത്തിലെ എല്ലാ പിടിയാനകളും ഒത്ത് ചേരും. ആനക്കൂട്ടത്തിലെ എല്ലാ ആനകളും ബന്ധുക്കളായതിനാല്‍ ആനയെ പരിപാലിക്കാന്‍ ആയകളുടെ ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകാറില്ല. പൊതുവേ പറഞ്ഞാല്‍, പുതുതായി വന്ന അംഗം ഈ കൂട്ടത്തിന്റെ ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രമായിരിക്കും. ജനിച്ചയുടെനെ മുതിര്‍ന്ന ആനകള്‍ കുട്ടിയാനയുടെ ചുറ്റുംകൂടി അതിനെ തങ്ങളുടെ തുമ്പിക്കൈ കൊണ്ട് തൊട്ടും തലോടിയും സ്നേഹമറിയിക്കും. ജനിച്ചയുടെനേയുള്ള കുട്ടിയാനകള്‍ക്ക് കണ്ണ് കാണില്ലെന്നതിനാല്‍ തുമ്പിക്കൈ കൊണ്ട് തൊട്ടാണ് തനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകം ഈ ആന മനസ്സിലാക്കുക.

വളര്‍ത്തമ്മമാര്‍





കുട്ടി ജനിച്ച് കുറേക്കാലത്തിന് ശേഷം അമ്മയ്ക്ക് കുട്ടിയെ പരിപാലിക്കാനുള്ള താത്പര്യം കുറഞ്ഞ് വരികയും, കുട്ടികളെ മുഴുവന്‍ സമയം പരിപാലിക്കാനായി കൂട്ടത്തിലെ മറ്റ്ചില ആനകളെ ചുമതലപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും. സിന്തിയ മോസ് എന്ന പ്രശസ്തയായ ഗവേഷക പറയുന്നത് ഈ വളര്‍ത്തമ്മമാര്‍ ആനക്കുട്ടിപരിപാലനത്തിന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളിലും സഹായിക്കും എന്നാണ് അവലംബം ആവശ്യമാണ് ആനക്കൂട്ടം സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍‍, ഇവര്‍ ഈ കുട്ടിയാനയുടെ കൂടെ നടന്ന്, ഈ ആനകള്‍ എവിടെയെങ്കിലും കുടുങ്ങിയാലോ ചളിയില്‍ പൂണ്ട് പോയാലോ അവയെ സഹായിക്കും. എത്ര വളര്‍ത്തമ്മമാര്‍ ഈ കുട്ടിക്ക് ഉണ്ടാകുന്നുവോ അത്രകണ്ട് അധികസമയം അമ്മയ്ക്ക് ഭക്ഷണം തേടാന്‍ കൂടുതലായി കിട്ടും. കുട്ടിക്ക് പാല്‍ കൊടുക്കുവാനായി ആനകള്‍ ഭക്ഷണം കൂടുതലായി കഴിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ എത്ര കൂടുതല്‍ വളര്‍ത്തമ്മമാരുണ്ടോ അത്ര കൂടുതലായിരിക്കും ഈ കുട്ടിയാന ജീവിക്കാനുള്ള സാധ്യതകള്‍.


മദപ്പാട്




മുതിര്‍ന്ന കൊമ്പനാനകള്‍ കൊല്ലത്തിലൊരിക്കലായി മദപ്പാട് എന്ന ഒരു അവസ്ഥയിലെത്തുന്നു. വളരെ ഉത്തേജിതമായ അല്ലെങ്കില്‍ ദേഷ്യം പിടിച്ച മട്ടിലുള്ള പെരുമാറ്റവും തലയുടെ വശത്തുള്ള ഗ്രന്ധിയില്‍ നിന്ന് വരുന്ന കട്ടിയുള്ള ടാര്‍ പോലെയുള്ള ഒരു ദ്രാവകത്തിന്റെ ഒഴുക്കുമാണ് മദപ്പാടിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍. ലൈംഗികമായ ഉത്തേജനവും തന്റെ മേല്‍ക്കോയ്മ തെളിയിക്കാനുമുള്ള ശ്രമവും ആണ് ഈ മദപ്പാട് ഉണ്ടാകാനുള്ള കാരണം. അവലംബം ആവശ്യമാണ് മദമിളകിയ ആന, നാട്ടാനയായാലും കാട്ടാനയായാലും മനുഷ്യര്‍ക്ക് വളരെ അപകടകാരിയാണ്. ഇന്ത്യയില്‍ മദപ്പാടുള്ള സമയത്ത് നാട്ടാനകളെ ഭക്ഷണവും വെള്ളവും നല്‍കാതെ ദിവസങ്ങളോളം കെട്ടിയിടും. കുറേ കഴിയുമ്പോള്‍ മദപ്പാട് നില്‍ക്കും.
മദപ്പാട് സമയത്ത് ആനകളില്‍ പ്രത്യുത്പാദന ഹോര്‍മോണുകള്‍ വളരെയധികം ഉണ്ടാകുന്നു. ടെസ്റ്റ്രോസ്റ്റെറോണ്‍ നില എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ സമയത്ത് സാധാരണ ആനകള്‍ക്കുണ്ടാകുന്നതിനേക്കാളും അറുപത് ഇരട്ടി ഹോര്‍മോണുകള്‍ ഉണ്ടാകുന്നു. എങ്കിലും ഈ ഹോര്‍മോണുകള്‍ കൂടുന്നതാണോ മദപ്പാടുണ്ടാക്കുന്ന ഒരേയൊരു കാരണം എന്നത് ഇന്നും തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഇത് പഠിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ ഈ സമയത്ത് ആനകള്‍ വളരെ അപകടകാരികളാണെന്നതും മനുഷ്യരെ കൊന്നൊടുക്കാന്‍ സാധ്യത വളരെക്കൂടുതല്‍ ആണെന്നതും കാരണം ഫലവത്താവാറില്ല. അതുപോലെ മദഗ്രന്ധിപൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന ദ്രാവകത്തില്‍ എന്താണുള്ളതെന്നും ഇതു വരെ കണ്ട് പിടിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല, അതിനെപ്പറ്റി പഠിക്കാന്‍ അത് ശേഖരിക്കുക എളുപ്പമല്ല.
പിടിയാനകളുടെ ആര്‍ത്തവചക്രം സ്ഥിരമായി ഒരു സമയത്ത് വരണമെന്നില്ല എന്നതിനാല്‍ മദം ലൈംഗികത്വര മൂലം ഉണ്ടാകുന്നതാണെന്നും വിശ്വസിക്കുക വയ്യ. കൂടാതെ മദമിളകിയ കൊമ്പനാനകള്‍ പിടിയാനകള്‍ക്ക് ഇണചേരാനുള്ള സമയമാണോ അല്ലയോ എന്ന് നോക്കാതെ തന്നെ അവരെ ആക്രമിക്കാറുണ്ട്.
ഇംഗ്ലീഷില്‍ മദപ്പാടിന് ‘മസ്ത്’ എന്നാണ് പറയുക. ഉറുദു വിലെ ‘മസ്റ്റ്’ എന്ന വാക്കില്‍ നിന്ന് (‘മത്ത് പിടിച്ച’എന്നര്‍ത്ഥമുള്ള ഒരു പേര്‍ഷ്യന്‍ വാക്കില്‍ നിന്ന്) ഹിന്ദിയില്‍ എത്തിയ മസ്ത് എന്ന് വാക്കാണിതിന്റെ ഉത്ഭവം.
ചാനല്‍ 5 എന്ന ബ്രിട്ടീഷ് ടെലിവിഷന്‍ പരിപാടി "The Dark Side of Elephants" (മാര്‍ച്ച് 20, 2006) ഇങ്ങനെ പറയുകയുണ്ടായി.
മദഗ്രന്ധികള്‍ നീരു വച്ച് വീര്‍ക്കുന്നത് കാരണം ആ ഗ്രന്ധി ആനയുടെ കണ്ണുകളില്‍ സമ്മര്‍ദം ഉണ്ടാക്കുകയും അത് ആനയ്ക്ക് കഠിനമായ പല്ലുവേദന പോലത്തെ വല്ലാത്ത വേദന ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ വേദന കാരണം ആനകള്‍ തങ്ങളുടെ കൊമ്പുകള്‍ മണ്ണില്‍ കുത്തിയിറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കും.
മദം പൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന നീരില്‍ കെറ്റോണും ആല്‍ഡെഹൈഡും ആണ് മുഖ്യമായും ഉണ്ടാകുക. ഇതിന് വളരെ മോശമായ കയ്പ്പ് രുചിയാണുള്ളത്.

5.സാമൂഹിക സ്വഭാവം

സാമൂഹിക സ്വഭാവം

വളരെ ചിട്ടയായ സാമൂഹിക ജീവിതമാണ് ആനകളുടേത്. കൊമ്പനാനകളുടേയും പിടിയാനകളുടേയും സാമൂഹിക ജീവിതം വ്യത്യസ്തമാണ്. പിടിയാനകള്‍ അവരുടെ മുഴുവന്‍ ജീവിതവും വളരെ അടുത്ത കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ കൂടെയായിരിക്കും ചിലവഴിക്കുക. ഈ കൂട്ടത്തിനെ നയിക്കുന്നത് കൂട്ടത്തിലെ മുതിര്‍ന്ന പിടിയാനയായിരിക്കും (matriarch). എന്നാല്‍ ആണാനകള്‍ അധികവും ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ജീവിതമാണ് നയിക്കുക.

പിടിയാനയുടെ സാമൂഹികചക്രം സ്വന്തം കുടുംബാംഗങ്ങളില്‍ അവസാനിക്കുന്നില്ല. മറ്റ് കൂട്ടങ്ങളിലുള്ള ആണാനകളെ നേരിടുന്നത് കൂടാതെ മറ്റ് കുടുംബക്കാരുമായും, മറ്റ് കുലങ്ങളുമായും മറ്റ് കൂട്ടങ്ങളിലെ ആനകളുമായും ഇടപെടുകയും വേണം പെണ്ണാനകള്‍ക്ക്. വളരെ അടുത്ത കുടുബാംഗങ്ങള്‍ എന്നത് അഞ്ച് മുതല്‍ പതിനഞ്ച് വരെ മുതിര്‍ന്ന ആനകളും, പിന്നെ കുറേ കുട്ടിയാനകളും ചേര്‍ന്നതാണ്. ഈ സംഘം വളരെ വലുതാകുമ്പോള്‍, കൂട്ടത്തിലെ മുതിര്‍ന്ന പെണ്ണാനകള്‍ കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന് പിരിഞ്ഞ് പോകുകയും വേറെ കൂട്ടമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യും. എന്നാലും ആ പ്രദേശത്തുള്ള കൂട്ടങ്ങളില്‍ ഏതിലൊല്ലെ സ്വന്തക്കാരുണ്ടെന്ന് ആനകള്‍ക്ക് ബോധ്യമുണ്ടാകും. സാധാരണയായി വ്യത്യസ്ത സ്ഥലങ്ങളില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ആനക്കൂട്ടങ്ങള്‍ വളരെക്കുറച്ചേ ബന്ധപ്പെടാറുള്ളൂ. എന്നാല്‍ വെള്ളത്തിന്റേയും ഭക്ഷണത്തിന്റേയും ദൌര്‍ലഭ്യം മൂലം ഒരേ സ്ഥലങ്ങളിലേക്കു വരേണ്ടി വരുമ്പോള്‍ ആനക്കൂട്ടങ്ങള്‍ അടുത്തു പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതും കാണാം.

കൊമ്പനാനകളുടെ ജീവിതം വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്. ആണാനകള്‍ വലുതാകുന്നതോടെ സ്വന്തം കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന് അകലാന്‍ തുടങ്ങുകയും, പിന്നെ മണിക്കൂറുകളോളമോ ദിവസങ്ങളോളമോ സ്വന്തം കൂട്ടത്തില്‍ നിന്നു മാറിനില്‍ക്കുകയും ചെയ്യും. തുടര്‍ന്നു ദിവസങ്ങള്‍ മാസങ്ങളാകുകയും, ഏകദേശം പതിനാല് വയസ്സാകുന്നതോടു കൂടി കൂട്ടത്തില്‍നിന്നു പൂര്‍ണ്ണമായും അകന്ന് സ്വന്തമായി ഭക്ഷണം തേടിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്യും. ഒറ്റയ്ക്കാണ് അധികവും ജീവിക്കുക എങ്കിലും ആണാനകള്‍ മറ്റ് ആണാനകളുമായി അധികം അടുത്തതല്ലാത്ത ബന്ധങ്ങളുണ്ടാക്കും. “ബ്രഹ്മചാരി കൂട്ടങ്ങള്‍” എന്നാണ് ഇവ അറിയപ്പെടുന്നത്. സ്വന്തം മേല്‍ക്കോയ്മ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നതിനുവേണ്ടി ആണാനകള്‍, പെണ്ണാനകളേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ സമയം ചിലവഴിക്കും. ഇതില്‍ മേല്‍ക്കോയ്മ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്ന ആണാനകള്‍ക്ക് മാത്രമേ പെണ്ണാനകളുമായി ഇണ ചേരാന്‍ സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ശക്തി കുറഞ്ഞ ആനകള്‍ക്ക് സ്വന്തം അവസരം വരാനായി കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരും. നാല്‍പ്പതിനും അന്‍പതിനും ഇടയ്ക്ക് പ്രായമുള്ള ആണാനകളാണ് കൂടുതലായി ഇണ ചേരുന്നത്. വളരെ ആപല്‍ക്കരമായ ഒരു യുദ്ധമാണ് ആനകള്‍ തമ്മില്‍ നടത്തുന്നതെന്ന് തോന്നാമെങ്കിലും അവര്‍ പരസ്പരം വളരെക്കുറച്ചു മുറിവുകളേ ഏല്‍പ്പിക്കാറുള്ളൂ. ചിന്നം വിളിച്ചും സ്വന്തം ചെവി വിരിച്ച് ദേഷ്യം കാണിച്ചുമൊക്കെയാണ് അധികവും ആനകള്‍ മേല്‍ക്കോയ്മ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാറ്. ചെറുതും, പ്രായം കുറഞ്ഞതും, ധൈര്യമില്ലാ‍ത്തതുമായ ആനകള്‍ ഇത്തരം അടയാളങ്ങള്‍ കാണുമ്പോള്‍ തന്നെ പിന്മാറും. എന്നാല്‍ ഇണ ചേരുന്ന കാലഘട്ടങ്ങളില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന വഴക്കുകള്‍ വാശിയേറിയതാകുകയും ചിലപ്പോള്‍ ആനകള്‍ക്കു മുറിവേല്‍ക്കുകയും ചെയ്യും. മദപ്പാടുകാലം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തില്‍ ആണാനകള്‍ കാണുന്ന എല്ലാ ആണാനകളുമായും പൊരുതുകയും പെണ്ണാനകളുടെ ഇടയില്‍ ഇണയെ തേടുകയും ചെയ്യും.



സ്വവര്‍ഗ്ഗരതി


ആഫ്രിക്കന്‍ ആനകളും ഏഷ്യന്‍ ആനകളും സ്വവര്‍ഗ്ഗരതിയില്‍ ഏര്‍പ്പെടാറുണ്ട്. ഈ സ്നേഹപ്രകടനം സാധാരണയായി ചുംബനം നല്‍കിയും, തുമ്പിക്കൈ കോര്‍ത്തും, തുമ്പിക്കൈ മറ്റേയാനയുടെ വായില്‍ വച്ചും ഒക്കെയാണ് ചെയ്യാറുള്ളത്. സാധാരണ ഇണ ചേരല്‍ പോലെത്തന്നെ തുമ്പിക്കൈ മറ്റേയാനയുടെ പിറകില്‍ വച്ചും കൊമ്പുകൊണ്ട് ഇണയെ തള്ളിയുമാണ് സ്വവരഗ്ഗലീലകളിലും ഏര്‍പ്പെടുന്നത്. കുറച്ചുനേരം മാത്രം ഉണ്ടാകുന്ന ഇണചേരലിനെപ്പോലെയല്ലാതെ, സ്വഗര്‍ഗ്ഗരതി‍ ആണാനകള്‍ ഒരു മുതിര്‍ന്ന ആനയും, ഒന്നോ രണ്ടോ ചെറിയ ആനകളും ചേരുന്ന ഒരു സംഘമായാണ് ചെയ്യാറ്. ആണാനകളിലും പെണ്ണാനകളിലും സ്വവര്‍ഗ്ഗരതി സാധാരണമാണ്. മനുഷ്യര്‍ വളര്‍ത്തുന്ന ഏഷ്യന്‍ ആനകളിലെ‍ ലൈംഗികരീതികളില്‍ നാല്‍പ്പത്തിയഞ്ച് ശതമാനവും സ്വഗര്‍ഗ്ഗരതി ആണ്.






ആശയവിനിമയം

ആശയവിനിമയം മനുഷ്യനു കേള്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത അത്ര താഴ്ന ആവൃത്തിയിലുള്ള ഇന്‍ഫ്രാസൗണ്ട് പുറപ്പെടുവിച്ചും ശ്രവിച്ചുമാണ് ആനകള്‍ ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നത്. ആനകള്‍ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഈ ശബ്ദം വായുവിലൂടെ‍ സഞ്ചരിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ വേഗതയില്‍ ‍കൂടി സഞ്ചരിക്കും. ചെണ്ടയുടെ തല പോലെയുള്ള കാല്‍പ്പാദങ്ങള്‍ ഉള്ളതിനാല്‍ ഭൂമിക്കടിയിലൂടെയുള്ള ഈ ശബ്ദം കാലില്‍ക്കൂടിയും തുമ്പിക്കൈയ്യില്‍കൂടിയും ശ്രവിക്കാന്‍ ആനക്കു കഴിയും. നന്നായി കേള്‍ക്കാനായി ആനക്കൂട്ടം മുഴുവനും മുന്‍‌കാലുകളില്‍ ഒന്ന് പൊക്കി ശബ്ദത്തിന്റെ ദിശയിലേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കും, അല്ലെങ്കില്‍ തുമ്പിക്കൈ നിലം തൊടീച്ച് നില്‍ക്കും. ഒരു കാല്‍ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ മറ്റ് കാലുകള്‍ കൂടുതല്‍ ഭാരം വരികയും, നിലത്ത് കൂടുതല്‍ ദൃഢമായി അമരുകയും ചെയ്യുമെന്നതിനാലാണ്‍ ഇപ്രകാരം ചെയ്യുന്നത്. ഇതര സ്രോതസ്സുകളില്‍ നിന്നുള്ള ഇന്‍ഫ്രാസൗണ്ട് സ്വീകരിച്ച് വഴികണ്ട് പിടിക്കാനും ആന ഈ കഴിവ് ഉപയോഗിക്കുന്നു. എലിഫന്റ് ലിസണിങ്ങ് പ്രോജക്റ്റ് (Elephant Listening Project) എന്ന പദ്ധതിയിലെ കാത്തി പെയ്ന്‍ ആനകളുടെ ഇന്‍ഫ്രാസൗണ്ട് ആശയവിനിമയത്തെക്കുറിച്ച് പഠനങ്ങള്‍ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. തന്റെ സൈലന്റ് തണ്ടര്‍ എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ ആനകളുടെ ആശയവിനിമയത്തെപ്പറ്റി കാത്തി വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ പഠനങ്ങള്‍ ഇന്നും ശൈശവാവസ്ഥയില്‍ തന്നെയാണെങ്കിലും പല സംശയങ്ങളും ദുരീകരിക്കാന്‍ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. എങ്ങനെ ദൂരെയുള്ള ഇണകളെ ആന കണ്ടെത്തുന്നുവെന്നും വലിയൊരു സ്ഥലത്ത് ജീവിക്കുന്ന കൂട്ടങ്ങളെ ആനകള്‍‍ എങ്ങനെ പരിപാലിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെന്നും പ്രസ്തുത പഠനങ്ങളിലൂടെയാണ്‍ തെളിയിക്കപ്പെട്ടത്.

പഴഞ്ചൊല്ലുകള്‍ !!!!

ആന വാ പൊളിക്കുന്നത് കണ്‍ടിട്ട് അണ്ണാന്‍ വാ പൊളിച്ചാലോ

ആന വലിയ ജീവിയാണ്. അതിനു പ്രകൃത്യാ കിട്ടിയിട്ടുള്ള വലിയ വായ് അതുപയോഗിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടൊരു ചെറിയ ജീവിയായ അണ്ണാന്‍ വായ് പൊളിച്ചാല്‍ അത്രയും വരില്ല. ഈ പദത്തിന്‍റെ വ്യംഗ്യാത്ഥം ഓരൊരുത്തര്‍ക്കും അവരവരുടെ കഴിവുകളുടെ പരിമിതികള്‍ ഉണ്ട്. മറ്റുള്ളവര്‍ ചെയ്യുന്നത് നോക്കി അന്ധമായി അനുകരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാല്‍ അത് ശാരിയാവണമെന്നില്ല എന്നതാണ്. മറ്റുള്ളവരെ അനൂകരിക്കുക എന്നത്ഫാഷന്‍ വളരന്‍ സഹായിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ അതിനും പറ്റിമിതികള്‍ ഉണ്ട്. മറ്റുള്ളവര്‍ മനുഷ്യരെ കൊല്ലുന്നു എന്നു കരുതി നാമെല്ലാം കൊല നടത്താറില്ലല്ലോ. നല്ലതെന്നു തോന്നുന്നതൂം നമ്മാല്‍ കഴിയുന്ന് കാര്യങ്ങളാണ് നാം ചെയ്യേണ്ടത്. എങ്കിലും ഒരു മാതൃക ആധാരമാക്കി പ്രവര്‍ത്തിക്ക്കുന്നതും നിത്യമായ സാധനകൊണ്ട് അതു നേടുന്നതും നല്ലതു തന്നെ. നിത്യാഭ്യാസി ആനയെ എടുക്കും എന്ന ചൊല്ലും ഇവിടെ പ്രസക്തമാകുന്നു


അണ്ണാന്‍റെ കുഞ്ഞിനെ മരംകയറ്റം പഠിപ്പിക്കണോ?

ജന്മനാ ലഭിക്കുന്ന സിദ്ധികള്‍ മറ്റാരും പഠിപ്പിക്കേണ്ടതില്ല

കാക്ക കുളിച്ചാല്‍ കൊക്കാകുമോ

ജന്മനാ കറുത്ത നിറമുള്ള കാക്ക പല പ്രാവശ്യം കുളിച്ചാലും കൂടുതല്‍ വെളുത്ത് കൊക്കിനേപ്പോലെ ആകുവാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല.

തിരുത്തുന്ന താള്‍:- പെണ്ണായി പിറന്നാല്‍ മണ്ണായി തീരും വരെ കണ്ണീരു കുടിക്കണം

കുറുക്കന്‍ ചത്താലും കണ്ണ് കോഴിക്കൂട്ടില്‍

ചില ശീലങ്ങള്‍ മരണം വരെ തുടരും

അരിയെറിഞ്ഞാല്‍ ആയിരം കാക്ക

പൈസയെറിഞ്ഞാല്‍ ആരെയും എന്തിനും കിട്ടും എന്നും ഈ ചൊല്ലു അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നു.

ആന മെലിഞ്ഞാല്‍ തൊഴുത്തില്‍ കെട്ടാമോ

പ്രാമാണ്യത്തത്തിനു അല്പം കുറവു സംഭവിച്ചു എന്നു കരുതി മഹത്വമൂള്ളവര്‍ അപമാനിക്കപ്പെടാന്‍ പാടില്ല..ആന ഒരു വലിയ ജീവിയാണ് .തൊഴുത്ത് പശുവിനെ കെട്ടുന്ന ഇടം ആണ്. ആനകളെ ആനപ്പന്തിയിലാണ് തളയ്ക്കാറ്.

നിത്യഭ്യാസി ആനയെ എടുക്കും

നിരന്തരമായ അഭ്യാസം കൊണ്ട് സാധാരണ മനുഷ്യനു കഴിയാത്ത പലകാര്യങ്ങളും ചെയ്യാം. പല സിദ്ധികള്‍ക്കു പുറകിലും കഠിനാധ്വാനം മാത്രമാണ് ഉണ്ടാവുക.

ആന കാര്‍ട്ടൂണ്‍ പ്രദര്‍ശനം

തൃശ്ശൂര്‍ : കേരള കാര്‍ട്ടൂണ്‍ അക്കാദമിയും ആന സംരക്ഷണ സമിതിയും സംയുക്തമായി ആന കാര്‍ട്ടൂണുകളുടെ പ്രദര്‍ശനം നടത്തുന്നു. ആന പ്രേമികളുടെയും, പൂരത്തിന്റെയും നാടായ കേരളത്തിന്റെ സാംസ്ക്കാരിക തലസ്ഥാനമായ തൃശ്ശൂരില്‍, നവമ്പര്‍ ഏഴ് ശനിയാഴ്‌ച്ച തുടങ്ങുന്ന പ്രദര്‍ശനം നവമ്പര്‍ ഒന്‍പത് വരെ തുടരും. പ്രദര്‍ശനത്തില്‍ പങ്കെടുക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ തങ്ങളുടെ കാര്‍ട്ടൂണുകള്‍ ഈമെയിലായി cartoonacademy at gmail dot com എന്ന ഈമെയില്‍ വിലാസത്തില്‍ അയക്കണം. രാഷ്ട്രീയം, സാമൂഹികം, സാംസ്ക്കാരികം, കായികം എന്നിങ്ങനെ ഏതു തരം കാര്‍ട്ടൂണുകളും അയക്കാം. വിഷയം ആനയെ സംബന്ധിക്കുന്നതാവണം എന്നു മാത്രമാണ് നിബന്ധന. നവമ്പര്‍ ആറിനു മുന്‍പ് ലഭിക്കുന്ന കാര്‍ട്ടൂണുകളില്‍ നിന്നും തെരഞ്ഞെടുക്ക പ്പെടുന്നവ മാത്രമേ പ്രദര്‍ശിപ്പി ക്കുകയുള്ളൂ.

4 .Biology and behavior

Evolution






The earliest known ancestors of modern-day elephants evolved about 60 million years ago. The ancestor of the elephants from 37 million years ago was aquatic and had a similar lifestyle to a hippopotamus.

Social behavior






Elephants live in a structured social order. The social lives of male and female elephants are very different. The females spend their entire lives in tightly knit family groups made up of mothers, daughters, sisters, and aunts. These groups are led by the eldest female, or matriarch. Adult males, on the other hand, live mostly solitary lives.

The social circle of the female elephant does not end with the small family unit. In addition to encountering the local males that live on the fringes of one or more groups, the female's life also involves interaction with other families, clans, and subpopulations. Most immediate family groups range from five to fifteen adults, as well as a number of immature males and females. When a group gets too big, a few of the elder daughters will break off and form their own small group. They remain very aware of which local herds are relatives and which are not.

The life of the adult male is very different. As he gets older, he begins to spend more time at the edge of the herd, gradually going off on his own for hours or days at a time. Eventually, days become weeks, and somewhere around the age of fourteen, the mature male, or bull, sets out from his natal group for good. While males do live primarily solitary lives, they will occasionally form loose associations with other males. These groups are called bachelor herds. The males spend much more time than the females fighting for dominance with each other. Only the most dominant males will be permitted to breed with cycling females. The less dominant ones must wait their turn. It is usually the older bulls, forty to fifty years old, that do most of the breeding.

The dominance battles between males can look very fierce, but typically they inflict very little injury. Most of the bouts are in the form of aggressive displays and bluffs. Ordinarily, the smaller, younger, and less confident animal will back off before any real damage can be done. However, during the breeding season, the battles can get extremely aggressive, and the occasional elephant is injured. During this season, known as musth, a bull will fight with almost any other male it encounters, and it will spend most of its time hovering around the female herds, trying to find a receptive mate.

Mating behaviour






The mating season is short and females are only able to conceive for a few days each year. She will detach herself from the herd. The scent of the female (cow) elephant in heat (or estrus) attracts the male and she also uses audible signals to attract the male. As the female can usually outrun the male, she does not have to mate with every male that approaches her.

The male initiates the courtship and the female ignores him for several minutes. He then stops and starts again. Elephants display a range of affectionate interactions, such as nuzzling, trunk intertwining, and placing their trunks in each other's mouths.

In a rarely observed display of his affection, he may drape his trunk outside of his tusks during the ritual (image 1). The interactions may last for 20–30 minutes and do not necessarily result in the male mounting the female, though he may demonstrate arousal during the ritual .

The female elephant is not passive in the ritual and uses the same techniques as the male.

African as well as Asiatic males will engage in same-sex bonding and mounting. The encounters are analogous to heterosexual bouts, one male often extending his trunk along the other's back and pushing forward with his tusks to signify his intention to mount. Unlike heterosexual relations, which are always of a fleeting nature, those between males result in a "companionship", consisting of an older individual and one or two younger, attendant males. Same-sex relations are common and frequent in both sexes, with Asiatic elephants in captivity devoting roughly 46% of sexual encounters to same-sex activity.

Rogue elephant is a term for a lone, violently aggressive wild elephant. It is a calque of the Sinhala term hora aliya. Its introduction to English has been attributed by the Oxford English Dictionary to Sir James Emerson Tennent, but this usage may have been pre-dated by William Sirr.

Intelligence





With a mass just over 5 kg (11 lb), elephant brains are larger than those of any other land animal. A wide variety of behaviours associated with intelligence have been attributed to elephants, including those associated with grief, making music, art, altruism, allomothering, play, use of tools, compassion and self-awareness. Elephants may be on a par with other intelligent species, such as cetaceans and non-human primates. The largest areas in the elephant brain are those responsible for hearing, smell and movement coordination.

Senses





Elephants have well innervated trunks, and an exceptional sense of hearing and smell. The hearing receptors reside not only in ears, but also in trunks that are sensitive to vibrations, and most significantly feet, which have special receptors for low frequency sound and are exceptionally well innervated. Elephants communicate by sound over large distances of several kilometers partly through the ground, which is important for their social lives. Elephants are observed listening by putting trunks on the ground and carefully positioning their feet.

The eyesight of elephants is relatively poor.

Self-awareness





Mirror self recognition is a test of self awareness and cognition used in animal studies. A mirror was provided and visible marks were made on the elephant. The elephants investigated these marks, which were visible only via the mirror. The tests also included non-visible marks to rule out the possibility of their using other senses to detect these marks. This shows that elephants recognize the fact that the image in the mirror is their own self and such abilities are considered the basis for empathy, altruism and higher social interactions. This ability has also been demonstrated in humans, apes, Bottlenose dolphins, and magpies.

Communication





Elephants make a number of sounds when communicating. Elephant are famous for their trumpet calls which are made when the animal blows though its nostrils. Trumpeting is usually made during excitement. Its use varies from startlement to a cry of help to rage. Elephants also make rumbling growls when greeting each other. The growl becomes a bellow when the mouth is open and a bellow becomes a moan when prolonged. This can escalate with a roar when threatening another elephant or another animal.

Elephants can communicate over long distances by producing and receiving low-frequency sound (infrasound), a sub-sonic rumbling, which can travel in the air and through the ground much farther than higher frequencies. These calls range in frequency from 15–35 Hz and can be as loud as 117 dB, allowing communication for many kilometres, with a possible maximum range of around 10 km. This sound can be felt by the sensitive skin of an elephant's feet and trunk, which pick up the resonant vibrations much as the flat skin on the head of a drum. To listen attentively, every member of the herd will lift one foreleg from the ground, and face the source of the sound, or often lay its trunk on the ground. The lifting presumably increases the ground contact and sensitivity of the remaining legs. This ability is thought also to aid their navigation by use of external sources of infrasound. Discovery of this new aspect of elephant social communication and perception came with breakthroughs in audio technology, which can pick up frequencies outside the range of the human ear. Pioneering research in elephant infrasound communication was done by Katy Payne, of the Elephant Listening Project,[51] and is detailed in her book Silent Thunder. Though this research is still in its infancy, it is helping to solve many mysteries, such as how elephants can find distant potential mates, and how social groups are able to coordinate their movements over extensive range.

Diet







Elephants are herbivores, and spend up to 16 hours a day eating plants. Their diet is highly variable, both seasonally and across habitats and regions. Elephants are primarily browsers, feeding on the leaves, bark, and fruits of trees and shrubs, but they may also eat consderable grasses and herbs. As is true for other non-ruminant unglulates, elephants only digest approximately 40% of what they eat. They make up for their digestive system's lack of efficiency in volume. An adult elephant consumes 140–270 kg (300–600 lb) of food a day.

3.Physical Characteristics

1. Trunk

The proboscis, or trunk, is a fusion of the nose and upper lip, elongated and specialized to become the elephant's most important and versatile appendage. African elephants are equipped with two fingerlike projections at the tip of their trunk, while Asians have only one. According to biologists, the elephant's trunk may have over forty thousand individual muscles in it, making it sensitive enough to pick up a single blade of grass, yet strong enough to rip the branches off a tree. Some sources indicate that the correct number of muscles in an elephant's trunk is closer to one hundred thousand.

Most herbivores (plant eaters, like the elephant) possess teeth adapted for cutting and tearing off plant materials. However, except for the very young or infirm, elephants always use their trunks to tear up their food and then place it in their mouth. They will graze on grass or reach up into trees to grasp leaves, fruit, or entire branches. If the desired food item is too high up, the elephant will wrap its trunk around the tree or branch and shake its food loose or sometimes simply knock the tree down altogether.

The trunk is also used for drinking. Elephants suck water up into the trunk—up to 14 litres (15 quarts) at a time—and then blow it into their mouth. Elephants also suck up water to spray on their body during bathing. On top of this watery coating, the animal will then spray dirt and mud, which dries off and acts as a protective sunscreen. When swimming, the trunk makes an excellent snorkel.

This appendage also plays a key role in many social interactions. Familiar elephants will greet each other by entwining their trunks, much like a handshake. They also use them while play-wrestling, caressing during courtship and mother-child interactions, and for dominance displays—a raised trunk can be a warning or threat, while a lowered trunk can be a sign of submission. Elephants can defend themselves very well by flailing their trunk at unwanted intruders or by grasping and flinging them.

An elephant also relies on its trunk for its highly developed sense of smell. By raising the trunk up in the air and swiveling it from side to side, like a periscope, it can determine the location of friends, enemies, and food sources.

2 .Tusks

The tusks of an elephant are its second upper incisors. Tusks grow continuously; an adult male's tusks grow about 18 cm (7 in) a year. Tusks are used to dig for water, salt, and roots; to debark trees, to eat the bark; to dig into baobab trees to get at the pulp inside; and to move trees and branches when clearing a path. In addition, they are used for marking trees to establish territory and occasionally as weapons.

Like humans who are typically right- or left-handed, elephants are usually right- or left-tusked. The dominant tusk, called the master tusk, is generally shorter and more rounded at the tip from wear. Both male and female African elephants have large tusks that can reach over 3 m (10 ft) in length and weigh over 90 kg (200 lb). In the Asian species, only the males have large tusks. Female Asians have tusks which are very small or absent altogether. Asian males can have tusks as long as the much larger Africans, but they are usually much slimmer and lighter; the heaviest recorded is 39 kg (86 lb). The tusk of both species is mostly made of calcium phosphate in the form of apatite. As a piece of living tissue, it is relatively soft (compared with other minerals such as rock), and the tusk, also known as ivory, is strongly favoured by artists for its carvability. The desire for elephant ivory has been one of the major factors in the reduction of the world's elephant population.
Some extinct relatives of elephants had tusks in their lower jaws in addition to their upper jaws, such as Gomphotherium, or only in their lower jaws, such as Deinotherium.


3 .Teeth

Elephants' teeth are very different from those of most other mammals. Over their lives they usually have 28 teeth.

These are:
The two upper second incisors: these are the tusks.
The milk precursors of the tusks.
12 premolars, 3 in each side of each jaw.
12 molars, 3 in each side of each jaw.

Unlike most mammals, which grow baby teeth and then replace them with a permanent set of adult teeth, elephants have cycles of tooth rotation throughout their entire life. The tusks have milk precursors, which fall out quickly and the adult tusks are in place by one year of age, but the molars are replaced five times in an average elephant's lifetime.[37] The teeth do not emerge from the jaws vertically like with human teeth. Instead, they move horizontally, like a conveyor belt. New teeth grow in at the back of the mouth, pushing older teeth toward the front, where they wear down with use and the remains fall out. When an elephant becomes very old, the last set of teeth is worn to stumps, and it must rely on softer foods to chew. Very elderly elephants often spend their last years exclusively in marshy areas where they can feed on soft wet grasses. Eventually, when the last teeth fall out, the elephant will be unable to eat and will die of starvation. Were it not for their teeth wearing out, their metabolism would allow them to live for much longer. However, as more habitat is destroyed, the elephants' living space becomes smaller and smaller; the elderly no longer have the opportunity to roam in search of more appropriate food and will, consequently, die of starvation at an earlier age.

Tusks in the lower jaw are also second incisors. These grew out large in Deinotherium and some mastodons, but in modern elephants they disappear early without erupting.


4 .Skin

Elephants are colloquially called pachyderms (from their original scientific classification), which means thick-skinned animals. An elephant's skin is extremely tough around most parts of its body and measures about 2.5 centimetres (1.0 in) thick. However, the skin around the mouth and inside of the ear is paper-thin. Normally, the skin of an Asian is covered with more hair than its African counterpart. This is most noticeable in the young. Asian calves are usually covered with a thick coat of brownish red fuzz. As they get older, this hair darkens and becomes more sparse, but it will always remain on their heads and tails.

The species of elephants are typically greyish in colour, but the Africans very often appear brown or reddish from wallowing in mud holes of coloured soil. Wallowing is an important behaviour in elephant society. Not only is it important for socialization, but the mud acts as a sunscreen, protecting their skin from harsh ultraviolet radiation. Although tough, an elephant's skin is very sensitive. Without regular mud baths to protect it from burning, as well as from insect bites and moisture loss, an elephant's skin would suffer serious damage. After bathing, the elephant will usually use its trunk to blow dirt on its body to help dry and bake on its new protective coat. As elephants are limited to smaller and smaller areas, there is less water available, and local herds will often come too close over the right to use these limited resources.

Wallowing also aids the skin in regulating body temperatures. Elephants have difficulty in releasing heat through the skin because, in proportion to their body size, they have very little of it. The ratio of an elephant's mass to the surface area of its skin is many times that of a human. Elephants have even been observed lifting up their legs to expose the soles of their feet, presumably in an effort to expose more skin to the air. Since wild elephants live in very hot climates, they must have other means of getting rid of excess heat.


5. Legs and feet

An elephant's legs are great straight pillars, as they must be to support its bulk. The elephant needs less muscular power to stand because of its straight legs and large pad-like feet. For this reason an elephant can stand for very long periods of time without tiring. In fact, African elephants rarely lie down unless they are sick or wounded. Indian elephants, in contrast, lie down frequently.The feet of an elephant are nearly round. African elephants have three nails on each hind foot, and four on each front foot. Indian elephants have four nails on each hind foot and five on each front foot. Beneath the bones of the foot is a tough, gelatinous material that acts as a cushion or shock absorber. Under the elephant's weight the foot swells, but it gets smaller when the weight is removed. An elephant can sink deep into mud, but can pull its legs out readily because its feet become smaller when they are lifted.[citation needed]

Elephants swim well, but cannot trot, jump, or gallop. They do have two gaits: a walk; and a faster gait that is similar to running.In walking, the legs act as pendulums, with the hips and shoulders rising and falling while the foot is planted on the ground. With no "aerial phase", the faster gait does not meet all the criteria of running, as elephants always have at least one foot on the ground. However, an elephant moving fast uses its legs much like a running animal, with the hips and shoulders falling and then rising while the feet are on the ground. In this gait, an elephant will have three feet off the ground at one time. As both of the hind feet and both of the front feet are off the ground at the same time, this gait has been likened to the hind legs and the front legs taking turns running. Tests at the Thai Elephant Conservation Centre are reported to show that fast-moving elephants 'run' with their front legs, but 'walk' with their hind legs.

Although they start this "run" at only 8 km/h, elephants have been reported to reach speeds up to 40 km/h (25 mph), all the while using the same gait. In tests at the Thai Elephant Conservation Centre the fastest elephants reached a top speed of 18 km/h (11 mph). At this speed, most other four-legged creatures are well into a gallop, even accounting for leg length. Spring-like kinetics could explain the difference between the motion of elephants and other animals.
6. Ears

The large flapping ears of an elephant are also very important for temperature regulation. Elephant ears are made of a very thin layer of skin stretched over cartilage and a rich network of blood vessels. On hot days, elephants will flap their ears constantly, creating a slight breeze. This breeze cools the surface blood vessels, and then the cooler blood gets circulated to the rest of the animal's body. The hot blood entering the ears can be cooled as much as ten degrees Fahrenheit before returning to the body. Differences in the ear sizes of African and Asian elephants can be explained, in part, by their geographical distribution. Africans originated and stayed near the equator, where it is warmer. Therefore, they have bigger ears. Asians live farther north, in slightly cooler climates, and thus have smaller ears.
The ears are also used in certain displays of aggression and during the males' mating period. If an elephant wants to intimidate a predator or rival, it will spread its ears out wide to make itself look more massive and imposing. During the breeding season, males give off an odour from the musth gland located behind their eyes. Joyce Poole, a well-known elephant researcher, has theorized that the males will fan their ears in an effort to help propel this "elephant cologne" great distances.

2.Taxonomy and evolution

The African Elephant genus contains two (or, arguably, three) living species; whereas the Asian Elephant species is the only surviving member of the Asian Elephant genus, but can be divided into four subspecies. The African and the Asian elephant diverged from a common ancestor some 7.6 million years ago.


African Elephant

The Elephants of the genus Loxodonta, known collectively as African elephants, are currently found in 37 countries in Africa.

African elephants are distinguished from Asian elephants in several ways, the most noticeable being their much larger ears. In addition, the African elephant is typically larger than the Asian elephant and has a concave back. In Asian elephants only males have tusks, but both males and females of African elephants have tusks and are usually less hairy than their Asian cousins.

African elephants have traditionally been classified as a single species comprising two distinct subspecies, namely the savanna elephant (Loxodonta africana africana) and the forest elephant (Loxodonta africana cyclotis), but recent DNA analysis suggests that these may actually constitute distinct species. This split is not universally accepted by experts and a third species of African elephant has also been proposed.

This reclassification has implications for conservation. If there are two separate species, each will be less abundant and could be more endangered than a more numerous and wide-ranging single species. Conversely,there is also a potential danger that, if the forest elephant is not explicitly listed as an endangered species, poachers and smugglers might be able to evade the law forbidding trade in endangered animals and their products.

The Forest elephant and the Savanna elephant can also hybridise (interbreed) though their preferences for different terrains reduce such opportunities. As the African elephant has only recently been recognized to comprise two separate species, groups of captive elephants have not been comprehensively classified and some could well be hybrids.

Under the new two species classification, Loxodonta africana refers specifically to the Savanna Elephant, the largest of all elephants. It is the largest land animal, with males standing 3.2 metres (10 ft) to 4 metres (13 ft) at the shoulder and weighing 3,500 kilograms (7,700 lb) up to a reported 12,000 kilograms (26,000 lb). The female is smaller, standing about 3 metres (9.8 ft) at the shoulder. Most often, Savanna Elephants are found in open grasslands, marshes, and lakeshores. They range over much of the savanna zone south of the Sahara.

The other putative species, the Forest Elephant (Loxodonta cyclotis), is usually smaller and rounder, and its tusks thinner and straighter compared with the Savanna Elephant. The Forest Elephant can weigh up to 4,500 kilograms (9,900 lb) and stand about 3 metres (10 ft) tall. Much less is known about these animals than their savanna cousins, because environmental and political obstacles make them difficult to study. Normally, they inhabit the dense African rain forests of central and western Africa, although occasionally they roam the edges of forests, thus overlapping the Savanna elephant territories and hybridizing. In 1979,>Iain Douglas-Hamilton estimated the continental population of African elephants at around 1.3 million animals. This estimate is controversial and is believed to be a gross overestimate, but it is very widely cited and has become a de facto baseline that continues to be incorrectly used to quantify downward population trends in the species. Through the 1980s, Loxodonta received worldwide attention due to the dwindling numbers of major populations in East Africa, largely as a result of poaching. According to IUCN’s African Elephant Status Report 2007 there are approximately between 470,000 and 690,000 African elephants in the wild. Although this estimate only covers about half of the total elephant range, experts do not believe the true figure to be much higher, as it is unlikely that large populations remain to be discovered. By far the largest populations are now found in Southern and Eastern Africa, which together account for the majority of the continental population. According to a recent analysis by IUCN experts, most major populations in Eastern and Southern Africa are stable or have been steadily increasing since the mid-1990s, at an average rate of 4.5% per year.

Elephant populations in West Africa, on the other hand, are generally small and fragmented, and only account for a small proportion of the continental total. Much uncertainty remains as to the size of the elephant population in Central Africa, where the prevalence of forest makes population surveys difficult, but poaching for ivory and bushmeat is believed to be intense through much of the region.South Africa elephant population more than doubled, rising from 8,000 to over 20,000, in the thirteen years after a 1995 ban on killing the animals. The ban was lifted in February 2008, sparking controversy among environmental groups.

African Elephant

African Bush Elephant

African Forest Elephant

Asian Elephant

The Asian elephant, Elephas maximus, is smaller than the African. It has smaller ears, and typically, only the males have large external tusks.
The world population of Asian elephants—also called Indian Elephants—is estimated to be around 60,000, about a tenth of the number of African elephants. More precisely, it is estimated that there are between 38,000 and 53,000 wild elephants and between 14,500 and 15,300 domesticated elephants in Asia with perhaps another 1,000 scattered around zoos in the rest of the world 'The Asian elephants' decline has possibly been more gradual than the African and caused primarily by poaching and habitat destruction by human encroachment.

Several subspecies of Elephas maximus have been identified, using morphometric data and molecular markers. Elephas maximus maximus (Sri Lankan Elephant)is found only on the island of Sri Lanka. It is the largest of the Asians. There are an estimated 3,000–4,500 members of this subspecies left today in the wild, although no accurate census has been carried out recently. Large males can weigh upward to 5,400 kg (12,000 lb) and stand over 3.4 m (11 ft) tall. Sri Lankan males have very large cranial bulges, and both sexes have more areas of depigmentation than other Asians. Typically, their ears, face, trunk, and belly have large concentrations of pink-speckled skin. There is an orphanage for elephants in Pinnawala, Sri Lanka, which plays a large role in protecting the Sri Lankan Elephant from extinction.

Elephas maximus indicus (Indian Elephant) makes up the bulk of the Asian elephant population. Numbering approximately 36,000, these elephants are lighter grey in colour, with depigmentation only on the ears and trunk. Large males will ordinarily weigh only about 5,000 kg (11,000 lb), but are as tall as the Sri Lankan. The mainland Asian can be found in 11 Asian countries, from India to Indonesia. They prefer forested areas and transitional zones, between forests and grasslands, where greater food variety is available.

The Sumatran Elephant, Elephas maximus sumatranus, found only on Sumatra, is smaller than the Indian Elephant. Population estimates for this group range from 2,100 to 3,000 individuals. It is very light grey in colour and has less depigmentation than the other Asians, with pink spots only on the ears. Mature Sumatrans will usually only measure 1.7–2.6 m (5.6–8.5 ft) at the shoulder and weigh less than 3,000 kg (6,600 lb). It is considerably smaller than its other Asian (and African) cousins and exists only on the island of Sumatra, usually in forested regions and partially wooded habitats.In 2003, a further subspecies was identified on Borneo. Named the Borneo pygmy elephant, it is smaller and tamer than any other Asian elephants. It also has relatively larger ears, longer tail and straighter tusks.